Briefwisseling J. Greshoff - A.A.M. Stols

1002. J. Greshoff aan A.A.M. Stols, 2 maart 1955¹

Tijd heb ik wel. Maar niet altijd energie om brief te wisselen.

Werktijd 8-12½ à 1 met om 11 u ¼ uur voor een kop chocolade

na de siësta

3½-7 a 7½ op de been

tent bezoeken door de stad dwalen s'avonds lezen

om 10½ doodmoe naar bed

André Malraux is door de roem niet verpest. Nog altijd even hartelijk en gewóón. Zit nu in Zwitserl. bood een auto met chauffeur aan, schonk mij de 3 dikke deelen 2000 afb. van Musée Imaginairè² Na zijn terugkeer gaan we met vrouwen gezamenlijk naar Chartres. Gezellige lunch bij de Duhamels,³ ook méér dan hartelijk. Maandag a.s. naar Germaine en Louis Chevasson. Komen nog alleen bij Conrad Kickert, bekende van mij uit 1915/16.⁴ Aten met Telders (persman van de n.a.t.o.).⁵

Hellens is in Zwitserl. Dus nog niet gezien. - Gino Antonini zien wij véél. Ook Poulaille als van ouds.⁶ In Pleiade volledige tooneelwerk van Montherlant.⁷

Verschenen 15 febr, verkoop tot heden (inl. v. Malraux) 30.000! Van Pleiade-Saint Ex 50.000!⁸ Dat zijn me getallen voor zulke dure boeken.

Ik wou dat jullie tusschen 5 Sept en 5 Jan 1956 in n.y. moesten zijn!!! Wat zou dàt buitensporig gezellig en heerlijk zijn!

1 Geschreven op de achterzijde van een brief van Aty Greshoff aan Greet Stols van 2 maart, met als inhoud: ‘Lieve Greet, We zijn zoo benieuwd om eens wat van jullie te horen en ik hoop maar dat deze brief aanleiding zal zijn om eens terug te schrijven. We zijn nog tot eind Mei in Parijs, en jullie weet ons adres. Rue Mechain 7 Parijs (14). Wij hebben t hier heerlijk. t. Is voor t eerst dat we eens in Parijs wonen, en t[:h]uis zijn en dat is - ik vind tenminste - toch maar je ware. Je voelt je niet als een toerist en doet gewoon wat de meeste mensen hier doen: werken en verder zoveel mogelijk van het leven genieten. En dat dóén we. Jij kunt, beter dan de meeste anderen begrijpen wat t betekent weer eens deel te neemen aan het leven: tentoonstellingen te zien, naar de schouwburg te gaan, concerten te horen en eens andere mensen te spreken en met hen van gedachten te wisselen. En dan toch ons eigen gang te gaan. Hoe prettig we t ook vonden om weer in Holland te zijn hadden we d[:aa]r toch niet de rust om wat tot ons zelf te komen Er zijn dan te veel mensen die je zien wilt (en anderen die je zien móét) en doordat er te veel zijn kom je er niet toe met iemand de banden weer wat nauwer aan te knopen. t Speet ons toch heel erg dat we Sander niet zagen. We hebben aan de Bilderstraat nog zulke prettige herinneringen gedurende onze beide vorige verblijven. Maar ja, zo gaat t nu eenmaal! Maar zullen we elkaar weer eens tegenkomen met ons vieren?’
Op deze zijde van de brief is waarschijnlijk door Greet Stols bijgeschreven: ‘ontv 7-3’.

2 Het derde deel van Le musée imaginaire de la sculpture mondiale van André Malraux was zopas in de reeks La Galerie de la Pléiade bij Gallimard te Parijs verschenen; dit deel was getiteld Le monde chrétien. Het eerste deel, La statuaire was in 1952 verschenen, het tweede deel, Des bas-reliefs aux grottes sacrées in 1954. De delen hadden gezamenlijk een omvang van ruim achttienhonderd bladzijden en telden ongeveer vijftienhonderd illustraties. Malraux was sedert maart 1948 getrouwd met Madeleine Lioux, de weduwe van zijn in 1944 in Neuengamme overleden halfbroer Roland, en woonde in Boulogne-sur-Seine.

3 Georges Duhamel en de actrice Blanche Albana (ps. van Blanche Sistoli, 1886-1975), met wie hij in 1909 was getrouwd.

4 De Nederlandse schilder Johan Theodor Conrad Kickert (1882-1965) had zich omstreeks 1910 definitief in Parijs gevestigd. De jaren van de Eerste Wereldoorlog bracht hij echter in Nederland door; pas in 1919 keerde hij terug naar Parijs. In de periode vanaf 1915 hield Kickert zich in Amsterdam bezig met de Moderne Kunstkring, waarvoor hij zijn huis aan de Prinsengracht gedeeltelijk als expositieruimte liet inrichten. Daardoor had hij veel contact met de groep schrijvers en kunstenaars die in Laren en omstreken verbleven, waaronder Greshoff.

5 Niet nader geïdentificeerd.

6 De schrijver Henri Poulaille (1896-1980) was vanaf het einde van de jaren twintig verantwoordelijk voor de contacten tussen uitgeverij Grasset te Parijs en de pers. Hij had deze functie gekregen op voorspraak van Frédéric Lefèvre, de toenmalige hoofdredacteurvan Les Nouvelles Littéraires.
In de aflevering van zijn rubriek ‘Mensen en Meningen’ in Het Vaderland van 22 maart zou Greshoff hem zijn ‘oude vriend’ noemen; mogelijk dateert hun vriendschap al uit Poulailles beginperiode bij Grasset.

7 De door Jacques de Laprade bezorgde editie van het Théâtre van Henry Marie Joseph Millon de Montherlant (1896-1972) was als deel 106 in de reeks Bibliothèque de la Pléiade bij Gallimard te Parijs verschenen.

8 In 1953 was een uitgave van de door Roger Caillois bezorgde Oeuvres van Antoine de Saint-Exupéry als deel 98 in de reeks Bibliothèque de la Pléiade bij Gallimard te Parijs verschenen.

[p. 181]

Bob de Roos moet hier vandaan. Onbruikbaar. Maar er is nog geen honorabele oplossing gevonden. Men denkt dat hij op b.z. op het Plein zal belanden[?]. Heeft niet als mensch, maar als functionaris een zéér slechte pers. En zijn gade Von Falkenhayn wordt verfoeid.⁹ Ik zag hem 5 min bij Gino.

Met vele stevige handdrukke[:n] en een vaderlijke kus voor Greet

Geheel je

Jan

9 Robert de Roos genoot na beëindiging van zijn functie als attaché bij de Nederlandse ambassade te Parijs wachtgeld. Hij was sedert 1933 getrouwd met de uit Duitsland afkomstige Christa Elisabeth Frieda von Falkenhayn (1907-1992).