Briefwisseling J. Greshoff - A.A.M. Stols

258. J. Greshoff aan A.A.M. Stols, 3 februari 1933

[Schaerbeek] 3 Fév. 1933

Beste Sander,

Dat gedicht van Leo v.Br. aan mij opgedragen neem ik liever niet in GN. Dat staat zoo erg dief en diefsjesmaat. Het is aardig Neem jij het!¹ Ik voeg er een aantal andere goede dingen van hem bij. Ik heb zooveel dat ik een heel Van Breennummer zou moeten maken!²

Vergeet niet aan Ali-Cohen te schrijven.

Ik heb bij Bob geinformeerd. De Roos heeft zich over jou niet anders dan alleraangenaamst en vriendschappelijk uitgelaten.³ Dat is dus in orde. Over de ex was hij minder enthousiast.⁴

Ik maakte juist vandaag een bijdrage van Vestdijk voor GN persklaar.⁵ Het is gvd een kei! Binnen de twee drie jaar heeft hij alle tijdgenooten overvleugeld. Let op mijn woorden.

Ik hoor dat je een bundel Spaansche en Portugeesche Ged. van Slau gaat uitgeven

1 Het aan Greshoff opgedragen gedicht Donzen geluk van Leo van Breen zou worden opgenomen in Helikon 3 (1933) 3 (maart), p. 47.

2 De november-aflevering van Helikon zou de bundel De stroomlijn van Van Breen bevatten.

3 Welke de door S.H. de Roos tegen M.B.B. Nijkerk geventileerde meningen over Stols en Jan van Krimpen waren, is niet bekend. Mogelijk hadden deze uitlatingen te maken met De Roos' mislukte pogingen in Amsterdam een Museum voor Toegepaste Kunst op te richten, waarin eveneens de Typografische Bibliotheek van nv Lettergieterij v/h N. Tetterode te Amsterdam, waarvan De Roos bibliothecaris was, zou worden ondergebracht.
De Roos' verhouding met Van Krimpen was sinds 1925, toen De Roos gepasseerd werd ten gunste van Van Krimpen voor de verzorging van de begeleidende publikatie van de Nederlandse inzending voor de Exposition des Arts Décoratifs te Parijs, enigszins gespannen en afstandelijk geweest. Van Krimpen, die werkzaam was bij de directe concurrent van De Roos' werkgever, koos bovendien een van De Roos' praktijk afwijkende strikt-zakelijke typografie, waarin Stols hem min of meer volgde. (Zie G.W. Ovink, S.H. de Roos en J. van Krimpen (ii), in Het Boek 33 (1958-1959) 2, m.n. p. 76, en Dick Dooijes, Sjoerd H. de Roos zoals ik mij hem herinner, 's-Gravenhage 1976, p. 29-32.)

4 Jan van Krimpen. (Zie ook n.3.)

5 In Groot Nederland 31 (1933) 3 (maart), p. 198-200 verschenen onder de verzameltitel Gedichten uit ‘Berijmd palet’ van S. Vestdijk de gedichten De heilige Jacobus Major, Hôtel du Grand Miroir, Perzisch tapijt, De deserteur, Het getemde dier en Het portret.

[p. 189]

in twintig exx.⁶ Is daar voor de oude Jan een exje bij?

Heb je het boek van Engelman-Nypels gezien. Ik kreeg een ex. met charmant schrijven van Nypels.⁷

Jacques huurt villa's op Scheveningen,⁸ draagt swellige [:spi]ksplinternieuwe pakken en koopt koffergrammofoons. Nou jij weer. Ik zag hem even in Aja, maar ZEd. was als een kartouw en niet te beschreeuwen.

Nu, laat eens iets hooren. Veel liefs voor de gade van de gade,

een stevige 5 van je

Jan

6 De bundel Soleares. Oorspronkelijk en vertaalde gedichten van J. Slauerhoff zou in december bij A.A.M. Stols te Maastricht verschijnen. Het boek was gedrukt bij Boosten & Stols op met de hand geschept antiek Hosho in een oplage van 15 exemplaren.
Twee maanden later zou de tweede, gewijzigde druk bij Stols verschijnen in een oplage van 300 exemplaren.

7 In januari was de door Charles Nypels in december 1932 gedrukte bundel Tuin van Eros van Jan Engelman verschenen in de bibliofiele reeks Centum Nec Plura. Greshoff schreef op 31 januari aan Nypels: ‘Ik vond [...] je Engelman [...]. Ik zal er een uitvoerige bespreking in “Gr.-N.” aan wijden.’ (Nypels-archief, De Bilt, doos v.) Deze bespreking is niet verschenen. Ook de uitgebreide heruitgave van deze bundel die in het najaar van 1934 onder de titel Tuin van Eros en andere gedichten bij Em. Querido's Uitg.-Mij te Amsterdam zou verschijnen, werd door Greshoff niet besproken.

8 Op 8 december 1932 had J.C. Bloem vanuit zijn woonplaats Breukelen aan de in Wassenaar wonende P.N. van Eyck geschreven: ‘[...] ik kan onmogelijk de tweede helft van Januari komen, dan verzuim ik te veel. Ik had eigenlijk wel vermoed, dat de bergingscapaciteiten van jelui huis niet groot genoeg zou zijn. Maar is er toch nog niet een mouw aan te passen? Kan ik niet - op mijn kosten natuurlijk, ergens een slaapkamertje huren voor 2 weken? Dat zal toch niet zoo erg duur zijn, dunkt mij, en het kan heel primitief zijn.’ En op 30 januari schreef hij vanuit Scheveningen aan Van Eyck: ‘Ik wilde nu de stad uit en kan dus vandaag niet meer komen. Ben je morgenochtend soms toch nog in de stad. Ik vrees, dat wij elkaar niet meer zullen zien, ditmaal.’
(J.C. Bloem, Brieven aan P.N. van Eyck (ed. G.J. Dorleijn et al.), 's-Gravenhage 1980, p. 414 en p. 417.)