Kent uw dichters!

[p. 133]

Elisabeth Reitsma.
Achter den horizon.

Al wat wij zien met onze sterfelijke oogen
Is slechts een schaduw en een wederschijn
En meer dan wij op aarde aanschouwen mogen
Bergt zich aan generzijde van ons zijn.

Wij weten niet wat tusschen menschen ademt
En wat de ruimten tusschen sterren vult,
De verste zeeën zijn nog niet omvademd,
de teerste vormen zijn nog niet onthuld.

Wij hebben niet den laatsten weg gevonden
En niet der dingen innerlijkst verband,
Wij kennen niet der zielen diepste gronden
En niet den golfslag van het lichtste strand.

Wij kennen slechts onze eigen nauwe beelden
En hebben levens polen niet ontdekt,
Wij weten niet wat namelooze weelde
Achter den horizon ligt uitgestrekt.

Uit: ‘Zingende Golven’.

C.A.J. van Dishoeck, Bussum.