Kent uw dichters!

[p. 65]

Jan H. de Groot.
l'Inconnue de la Seine.

Zij teerde op één vlam, die klein was maar fel gloeide.
(Een ster brandt hevig in de winternacht.)
Maar toen dit laatst bezit was omgebracht,
Bleef er koel water dat al nader vloeide.

Eens kwam het wonder, o, niet onverwacht.
De stroom, die plotseling voor haar openbloeide
en vleide en vroeg of hij haar zeer vermoeide
leven mocht wiegen en meevoeren zacht

naar een licht land dat niet heel ver meer was....
Toen trad zij snel aan dit verlangen nader
en zag verrukt hoe God haar ziel genas.

Een uitverkoren mensch stond later
verbijsterd aan de plek waar zij verdronken was.
Hij vond God's glimlach drijvend op het water.

Uit: ‘Vaart’.

Uitg. Mij. Holland, Amsterdam.