Kent uw dichters!

[p. 62]

J. Greshoff.
Monsieur Maurice¹⁾.

Toen hij verdoofd, met bloeddoorloopen oogen
Te staren zat naar een verbleekt visioen
Werd hij gehoond, geslagen en bespogen;
En hij liet alles met zijn lichaam doen.

Totdat hij plotsling als een wind ging woeden,
Hun liederlijke koppen sloeg
Tot bloeden,
En weer jenever vroeg.

*_**

Toen lag hij met zijn zacht gezicht geschonden
In 't schel en onbarmhartig morgenuur
Tusschen de stronken en de drek der honden
Tegen een muur.

En de klabakken die hem zóó
Verlaten in de wereld vonden brachten
Hem op 't bureau
Tusschen de kinderen die om hem lachten.

*_**

Toen hij de schaal van smaad en pijnen
Tot op den droesem leeggedronken had
Begon een zachte rust te schijnen.
Hij zag het blauwe lepra van de stad

1) Monsieur Maurice is de naam dien de bevolking van Montmartre algemeen gaf aan den ongelukkigen grooten schilder Utrillo.

[p. 63]

 

Met blauwigbleeken glans fosforesceeren; -

 

Hij zag dat aan de grenzen der vernederingen

 

Zijn leven zich ging keeren

 

Tot groote verteederingen.

 

 

 

*_**

 

 

 

En toen hij eenzaam met zijn warme wonden

 

Met de oogen schroeiend van verbijstering

 

Zijn doek en zijn penseelen had gevonden

 

Schilderde hij de scherpe teistering

 

 

 

Van zijn vergiftigd bloed, -

 

De schrik

 

Van 't uiterste oogenblik -

 

Met wit en zwart, met kalk en roet.

 

 

 

*_**

 

 

 

Toen hebben zij zijn offer afgewezen

 

Zijn heil, ons heil, met steen en staal versperd.

 

De psychiaters wilden hem genezen

 

Van wat voor ons zijn glorie werd.

 

 

 

Daar zit hij nu van God verlaten -

 

Een kind verdwaald en ziek -

 

Stil in zijn cel en maakt muziek

 

En speelt met zijn soldaten.

 

 

 

*_**

 

 

 

De tappers, in de tapkast zwaar en waardig,

 

Die hem uit liefde hebben volgegoten,

 

Krijgen de franken aan hem voorgeschoten

 

Met warme winst terug: God is rechtvaardig.

 

 

[p. 64]

 

De courantiers maken van zijn ellende,

 

Ten bate van het artistiek

 

Publiek,

 

Een zeer aandoenlijke legende.

 

 

 

*_**

 

 

 

En zoo komt alles weer in goede sporen -

 

Dit is toch ook geen wereld voor geweld -;

 

Die het verdienen worden welgesteld

 

Dank zij de dienders en doctoren.

 

 

 

Een prosit voor de Tien Geboden;

 

En 't geeft de beurs en het gemoed der burgers rust,

 

Dat Christus stééds door Judas wordt gekust

 

En vastgespijkerd door de Joden.

Uit: ‘Bij Feestelijke Gelegenheden’.

A.A.M. Stols, Maastricht.