Aan den verlaten vijver

[p. 13]

Dankliedje.

Voor W.L. Penning Jr.

Dit is mij de bekoring van den nacht,
Dat hij zijn duisterheid met stilte's kleed
Omhangt, dat blank is zonder kreuk of vouw.
En zóó uw zingend leven, dat zich zacht,
Ontroerd tot me overbuigt... En ik vergeet
Al treurigheid: de vroege, droeve dauw
Blijft in geen open kelk tot de avondtijd...
Gij zijt gelijk de stilte, die ik min
In nacht en scheemringsterven: klare rust
Heeft mij ùw levensavond rijk bereid...
Schoon leven, dat tot lichter dag-begin
Heengaand, vóór de uittocht mij het voorhoofd kust.