Jacques Perk's Mathilde-cyclus in den oorspronkelijken vorm hersteld

[p. 373]

Toevoegselen en verbeteringen.

Waar de 4^de editie geciteerd wordt, bedoelt de Schr. de rangschikking dier uitgave en de tekst der teksteditie.

Pag. 26. Een bevriende hand schrijft mij, dat ik de lezers van (pag. 26) Plato en Perk in den waan breng, dat Plato een zuiver empirischen weg, buiten zijn ideeënleer om, aanwees, en dit tot misverstand moet leiden. Ik voeg daarom gaarne het volgende toe. Plato houdt wel degelijk zich aan zijn ideeënleer vast. Hij zoekt naar de grond-idee van het goede en schoone, want hij wil iets vast, iets blijvends, iets eeuwigs vinden. Hij wenscht niet het individueel goede, maar het werkelijk goede, de objectief bestaande idee van het werkelijk goede en schoone. En daar de steeds wisselende werkelijkheid door haar veranderlijkheid hem hier niet helpen kon, grijpt hij naar de eenheid van den begripsinhoud tegenover de veelvuldigheid der daaronder begrepen objecten. In plaats dus van de verschillende deugden, stelt Plato het begrip deugd, dat niet verandert. Wanneer dan ook Meno in den naar hem genoemden dialoog, waarin het wezen van de deugd zal vastgesteld worden, op een vraag van Socrates verschillende deugden als de rechtvaardigheid, de dapperheid,

[p. 374]

de gematigdheid, de wijsheid en de onbekrompenheid op somt (73d, 74a), antwoordt Socr., dat naar één niet naar een zwerm van deugden wordt gevraagd (74a). En S. verduidelijkt zijn meening door vergelijkingen. Wie één bepaalde vorm noemt, zegt niet wat vorm is, wie één bepaalde kleur noemt niet wat kleur is. Met nadruk zegt Socr., dat er, hoevele deugden er ook mogen zijn, één identische grondvorm, één onveranderlijke eidos van hen alle is, waardoor zij deugden zijn. Deze eeuwige grond-idee te vinden in alle wisseling der verschijningen, is zijn streven, ook in het gastmaal en ik acht het met den vriendelijken schrijver waarschijnlijk, dat uit mijn boven gegeven commentarieering van het gastmaal dit niet voldoende bleek.

Pag. 72. Ter vervanging van het op pag. 72 gegeven staatje, diene het volgende:

Hs. C.	T.ed.	Leest.	Spell.	Acc.	Woorden	Versregels.
3	3	13	6	-	1	3
6	5	10	3	-	2	1
11	10	16	12	1	4	-
12	11	18	21	1	9	1
14	18	11	8	2	3	-
16	21	16	13	1	3	-
19	24	13	3	-	6	3
20	14	13	4	1	6	3
21	12	17	10	1	4	1

[p. 375]

25	20	16	8	2	3	-
27	25	17	5	-	2	-
30	32	14	1	2	20	1
33	28	12	2	1	4	5
35	34	12	8	2	3	3
37	29	14	5	2	4	1
38	30	14	11	2	3	-
39	51	5	-	-	8	10
40	56	9	6	-	9	1
42	69	11	4	-	4	-
43	46	16	3	-	9	-
44	55	15	5	2	5	1
45	71	16	2	-	7	-
48	44	14	14	-	5	-
51	73	10	17	1	3	2
52	93	17	13	-	-	-
53	74	21	15	-	2	-
54	79	10	7	-	17	6
59	67	18	13	1	2	-
61	65	9	11	1	8	-
63	60	20	17	3	4	-
65	68	15	13	-	-	-
66	91	19	14	1	2	-
Totaal		451	274	27	162	42

[p. 376]

De cijfers, waarmee deze vergeleken moeten worden zijn (zie pag. 314-315)

473, 280, 38, 70. 5.

De conclusie blijft dezelfde en vindt in de juiste cijfers een krachtiger steun.

pag. 78 In sonn. 7. wordt de door den jongeling gekende liefde voorgesteld als niet onmiddellijk voorafgaande aan de ontmoeting met M. en bovendien is deze liefde niet de hooge liefde, die hem zou kunnen verheffen.

pag. 81. r. 4: lees: der woorden.

pag. 82. r. 8: lees Een Luwtje.

pag. 82 noot 1: bedoeld zijn sonnetten als De Scheper etc.

pag. 124/125: tusschen deze pag. viel weg een blanco bladzijde met het opschrift: proloog.

pag. 160, sonn. 27, regel 1, hs. C. lees: ‘De

pag. 160, senn. 27, regel 3., hs. C. staat Waren, lees: waren.

pag. 171, sonn. 37, reg. 11, hs. C. lees: Herleefden.

pag. 172, sonn. 38, reg. 5, texted. staat: na-natuur, lees: natuur.

pag. 202, sonn. 66, r. 14. texted. lees: smart!’

pag. 261. staat Kermis l.: Kennis.

Kermis b? l.: Kennis b?