Waarom de musch hipt in plaats van te loopen.
Eens kwamen de merel, die in hout deed, en de wielewaal, die scharenslijper was, samen van de markt terug. Ze hadden allebei dorst en gingen in de herberg van de musch een glaasje bier drinken.
‘Vrouw, tap ons een glas bier, frisch van het vat in den kelder,’ zei de merel.
‘Tap er drie, en drink er één mee,’ zei de wielewaal. ‘Subiet, subiet,’ zei de musch, die in Frankrijk gewoond had.
Maar de merel en de wielewaal hadden geen van beiden geld om te betalen. Iederen keer dat de glazen leeg waren, zei de merel: ‘Drink het uit en tap er nog een!’ ‘Ga in den kelder en breek je been!’ zei dan de wielewaal.
En dat deden zij zoolang, totdat de musch duizelig werd en werkelijk van de keldertrap viel en haar been brak.
Daarom hippen sedert dien tijd de musschen, in plaats
Auteursrecht onbekend
