Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

[p. 231]

Treur-dicht, Over ‘t sterven van Vechtryn Trechtstichtsche Nimph.

Toon: Nu treurt mijn bedroefde.

Treurt nu Vechsche bedroefde reyen,
Weest treurigh want u Nimph is doodt,
Die u aen den dans placht te leyen,
Daer sijt ghy nu ras af ontvloot,
Wilt u Altaren,
Inden rou bekleen,

[p. 232]

 

Hout haer uyt varen,

 

Met droevugh geween,

 

Sy is gevaeren heen.

 

2. Sy is in den Troon by de Goden,

 

Daer is zy in d’eewige vreught,

 

‘t Schijnt dat sy haer hebben ontboden,

 

Door haer noyt verbeterde deught,

 

Sy is gevaren,

 

By de opper Goon,

 

Daer wy geern waren,

 

In den hogen Troon,

 

Den goeden tot een loon.

 

3. Sy is wegh, sy is nu verheven,

 

Haer tot vreught en ons tot verdriet,

 

Want sy placht soet by ons te leven,

 

Nu hebben wy haer by sijn niet,

[p. 233]

 

Dit nae bedencken,

 

Doet ons groot hertseer,

 

Het komt ons krencken,

 

Met veel dingen meer,

 

Maer sy selfs komt niet weer.

 

4. Komt laet ons doch haer uyt-vaert vieren,

 

Met uyt-gekemt ontvlochten haer,

 

Laet ons haer Altaren versieren,

 

Den dagh houden van jaer tot jaer,

 

Komt laet ons stoken,

 

Gewijt Offer slacht,

 

Wilt wieroock roken,

 

Met een droeve klacht,

 

Gelijck men te doen placht.