Erato
(1646)–Leonardus Gouwerak–
Auteursrechtvrijomhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens
[pagina 110]
| |
Stemme: Puis que de vivre sone Amour.Quae klappers tonge vol fenijn,
Hoe meught ghy mijn benijden,
Wat vermaeck hebt ghy in mijn pyn,
Die ick van u moet lijden,
Of schept ghy u vermaeck int quaet,
Dat ghy steets op mijnen hals laet?
2. Ick placht wel eer te sijn bemint,
Hoe kan het soo verkeren,
‘k Stae versuft en heel verblint,
Nu begin ick te leeren,
Wat dat een klappers tongh vermach,
Dat ick eer niet te gelooven plach,
| |
[pagina 111]
| |
3. ‘t Is niet als ick wel heb geseyt,
De Nijt kan ons niet deeren
Want niemant aen ons Minne leyt
Dat sietmen nu verkeeren,
Die op ‘t geluck te seer vertrout
Maeckt dat het hem daer na berout
4. Wy plachten te leven in vreught
Heel met geruste sinnen,
Sonder pijl in ons geneught
En bloeyde in de Minne,
Wy leefden te samen gerust
Sonder verdriet in vreughdens lust.
5. Maer waer is nu de soete tijt,
Waer is die nu doch heenen?
Ach is het niet een groote spijt,
Ick wel magh beweenen,
| |
[pagina 112]
| |
Waer is doch nu het soete soet,
Daer mijn ziel soet, door wiert gevoet.
6. Het is de gal bittere Rijt
Die heeft het mijn benomen,
Sy doet mijn niet als alle spijt,
Is het wel t’overcomen?
Ick moet het lijden met gedult,
Hoe wel het niet en is mijn schult.
7. Waerde Lief ick had niet vertrout,
Dat ghy licht sout gelooven,
Nu daer eens gewelt staende hout,
Om my u te beroven,
Ick segh Lief het is altemael,
Niet als versierde leugen-tael.
8. Ick heb soo langh by u verkeert,
Hebt ghy het wel bevonden,
| |
[pagina 113]
| |
Seght waerom wort u breyn beheert,
Van leugen-tael’ge monden,
Die niet soecken als ons verdriet,
Dat niet als uyt valsheyt geschiet.
9. Ick bid mijn Princes laet doch staen
Soo quaet van mijn te dencken
Neemt mijn weer tot u minnaer aen
‘t Is maer om ons te krencken
Al ‘t gesegh is tot mijn ontschult,
Dat ghy hier nae wel mercken sult.
|
|