Erato

omhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens

[Och waer sijt ghy mijn Herderin]

Stemme: Iuris L’object.

Och waer sijt ghy mijn Herderin,
Waer mach sy nu doch sijn,
Die mijn borst doet blaken in min,
En mijn nu laet in pijn,
Komt drijft u Schaepjens hier int groen,
In dese claver-wey,

[p. 104]

 

Op dat ick soo mijn min mach voen,

 

Met u te doen geley,

 

2. Hemel wat sal dit wesen,

 

Ick sie haer komen aen,

 

Maert wie mach doch daer by haer gaen,

 

Het is den Herder Cloriaen,

 

Hy was mijn vrient voor desen,

 

Maer dat is nu gevaen.

 

3. Ick verschuyl mijn om eens te sien,

 

Waer sy heen sullen gaen,

 

Wat van dese twee sal geschien,

 

Mijn dunckt sy blijven staen,

 

Daer gaen sy neer sitten in ‘t gras,

 

Ey hoort wat al gekust,

 

Dat sy wisten dat ick hier was,

 

Het sou dan wel sijn sus.

[p. 105]

 

4. Wat sijn dit soete woorden,

 

Ey siet hoe dat sy vleyt,

 

Het schijnt dat sy hem heel lief heyt,

 

Maer wat sou daer werden geseyt,

 

Dat het eens yemant hoorden,

 

Als hoe geck is de Meyt.

 

5. Nu sie ick wel dat het is waer,

 

Dat mijn dick is geseyt,

 

Ick en vraegh nu niet meer nae haer,

 

En schey sonder af-scheyt,

 

Cloriaen ghy waent te sijn bemint,

 

Maer soo ghy dat gelooft,

 

Soo sijt ghy wel geheel verblint,

 

En van ‘t gesicht berooft.

 

6. Gaet minede Herderin,

 

Gaet eer-vergeven Vrou,

[p. 106]

 

Dat swoert ghy mijn dickmael u vrou,

 

Die ick nu van geen weerden hou,

 

‘k Drijf mijn Schaepjens verder in,

 

Door ‘t bos want ick u schou

Die haest hem waent bemint,

Hem dick bedrogen vint,

Die een Vrou licht gelooft,

VVort van ‘t vertrou berooft,

VVant door een langh gesmeek,

Of door een soet gespreeck,

Heeft men haest wat geseyt,

Dat men niet int sin heyt.