Erato
(1646)–Leonardus Gouwerak– Auteursrechtvrijomhelst van verscheyde minne-deuntjes, sangh-rijmpjes ende nieu-quelige veersjens
[pagina 24]
| |
Stemme: Amintas.Hoort Rebeths soete swijt,
Ghy Paphos heyl gewijt,
Die ten offer u sinnen,
In Cypjes Tempel draecht,
En op den Altaer schraecht,
Van den Schutter der minnen.
2. Mijdt Diaens Silvre Licht,
En ‘t Gulden plaet geschicht,
Die ‘t blaeu gewelf verlichten,
Laet niemant u doen sien,
Wacht u voor Nijts bespien,
Met haer vergifte schichten.
| |
[pagina 25]
| |
3. Hoe heymlijck dat ghy mint,
De Nijt blaest ‘t in de wint,
Sy siet het door de wanden,
En soeckt te brouwen quaet,
Want niet sy meerder haet,
Als stercke liefdens branden.
4. Of schoon den dach wech gaet,
Wanneer de nacht toe-slaet
Haer donckere gardijnen,
Dat niemant meer kan sien,
Noch licht de Nijt daer spien,
En laet haer toorts-licht schijnen.
5. Die met vermont gegrijn,
In eenen schoonen schijn,
De soete min beloeren,
En braken bittre gal,
| |
[pagina 26]
| |
Op liefdens paere wal,
Om vrede te beroeren.
6. Sy sluypen langhs de straet,
Om sien waer yemant staet
Daer sy af mogen snappen,
Het is haer meeste vreucht
Te sien, domplen de deucht,
Door haer fenynich klappen.
7. Niemant die leeft en mint
Die Nijt niet int spoor vint:
Nijt rent op alle wegen,
Daer sy het al bespiet,
‘t Geen over al geschiet,
Haer ‘t minste aengelegen.
|
|