Sonnetten

[p. 51]

LI.

Haar Geest is zoo oneindig lieflijk zacht,
Zij weet dat al gebeurt zoo als het moet,
Daardoor is haar oneindig groot gemoed
Vol meelij en vergevend haar gedacht.

Zij weet ook dat elk ding een einde wacht,
Alles vergaat en iets geheel nieuws doet
Verrijzen. Daardoor heeft geen dogma macht
Op haar, verterend haar met sombren gloed.

En toch heeft zij de oneindge klare waarheid
En leeft zij alleen in der waarheid licht
En is zij blijde in haar groote klaarheid,

Goud is haar lichaam, een lach haar gezicht.
Want zij weet dat door altijd sterker arbeid
De waarheid wordt, als de Natuur, een eeuwig ander wicht.