Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 331]

[Gedoken zit ik in de ruimte]

Gedoken zit ik in de ruimte
heel diep in mijne blauwe kamer,
daar hoog buiten gaat het schuim te
vliegen voor wolkenverzamer.

En ik hef mijne beide handen
tot hoog voor mijn gezicht,
en smeek de Menschheid dat zij toch van de
geheimen mij geve onderricht.