Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 179]

IV

[p. 181*]

[Is dit het roepen van den morgen? Winden]

Is dit het roepen van den morgen? Winden
en doorklonkene geuren zeggen het,
en frischte komend uit de boomen met
de zoete overrijpe geur der linde.

Over de wat'ren rent de welgezinde
windvlucht, door rappe boomen onverlet,
waar 't stil is zijn de boomen tot een bed
zoo stil voor zon: de eiken, de beminde.

In effen opstand dragen ze hun kronen
gehuwd en trotsch met hun gearmde takken,
hun koele stammen of ze alleen wonen.
Onder hun luchtige gerankte daken
tot waar ze hunne beddingen vertoonen
de bovenste, en 't luchtigste genaken.