Verzamelde werken. Deel 2. De school der poëzie

[p. 81]

[Ergens moeten toch zijn de lichte watren van haar oogen]

Ergens moeten toch zijn de lichte watren van haar oogen
Mijn handen zijn zoo heete en drooge -
en het lichte water van haar stem -
mijn keel is in dorre klem.

Het kan toch zoo altijd niet duren
met de brandende uren -
mijn stem is schor,
mijn oogen dor.