Chroniek der stad Weert van 1784 tot 1802

1791.

Den 12 Januarius syn de keyserlyke troupen samen binnen de stadt Luyk getrocken en de Luyksche patriotten onderwerpen haer aen den Keyser en gaven haer onder, maer sy en wilden hun niet ondergeven voor den kuervorst van den Palts, den welken gelegen heeft in Maeysyk en den bisschop is weder in syne voorige waerdigheyd hersteld en het Luyker patriotschap is geeyndigd.

Den 20 Juny snagts is den Koning van Vrankryk met geheel de koninglyke familie van Parys gevlugt, na alvorens eygenhandig afgekeurt te hebben, al het geene door de volksvergaedering geduerende syn verblyf aldaer was uytgewerkt. Zy werden alle, uytgenomen des

[p. 378]

Konings broeder, den graef van Provence, die met syne gemaelinne een anderen weg ingeslaegen had, te Varennes, niet verre van de grenzen van Luxemborg aengehouden en van daer met een sterk geley van gewapend krygsvolk naer Parys opgevoerd. En daer en is nu anders niet in Vrankryk als burgers en boeren en de patriotten beginnen daer ook te komen.

Den Keyser gebiedt nu weder om niet meer te begraven in de kerk en niet meer op den ouden kerkhof (by de kerk), het welk weder geschiede sedert het eerste van het jaer 1790, maer nu moet men weder op den nuwen kerkhof altemael en geen in de kerk begraven.

De vlaestiende heeft den heer (van Weert) weeder willen verpagten maer niemand en heeft deselve gepagt, maer daer na heeft de selven aen laeten schryven, den selven rond gank met den boden om het vlaes en sy komt weder in gebruyk⁽¹⁾.

Den 8 December komen alhier hondert vijftig man jaegers; hondert trecken naer Ruremonde en vyftig blyven hier in het winter quartier, maer dese komen den borger te plaegen en doen hem goedt opschuppen.

(1) Heer van Weert, Nederweert en Wessem, was destijds de prins van Chimay.