reeds meer dan acht jaren te vergeefs terugwensch. Dat gemis bevochtigde somwijlen mijne oogen met tranen en vervulde mijne ziel met weedom! Thans is het mij als ware het onmogelijk, de levendige begeerte, mij nog eenmaal met u bezig te houden, langer te onderdrukken.
Ik wil andermaal de pen opvatten, u allen in den geest rondom mij scharen en u uit den vreemde toespreken, in de hoop, dat gij mij ook thans zult willen aanhooren, en in het vertrouwen, dat mijne stemme uit het verafgelegen Suriname u liefelijk in de ooren zal klinken!... Eenmaal hebt gij uwe aandacht verleend aan de ‘Vertellingen van eene Vlieg’, wilt thans u scharen rondom een Surinaamschen Vogel en luisteren naar hetgeen hij u zal verhalen... en wijdt daarbij eenige vlugtige gedachten aan haar, die u liefheeft, aan
Paramaribo.
CHRISTINA VAN GOGH.