Metamorphosis et historia naturalis insectorum. Pars tertia et ultima

H. Achtste bevindinge.

DEse Rupse eet het loof van de Else-boomen; het gansche lijf is dicht met hayr beset; alsmen dit hayr maer eenighsins aenroerde, smeet hy met sijn kop seer vinnighlijk teghen het achter-lijf. Sijn schoon groen coleur wierdt hy gantsch quijt op eenen nacht, ende wierdt allenxkens heel swart, soo dat ick het merckelijck sien konde: sijn hayr dede hy beven ende schudden in dese verschietinge sijns coleurs, hoe-

[p. *15]

[p. *17]

[p. 15]

wel hy sijn vel niet en veranderde.

Stelde sich tot veranderinge op den sesden October 1663. in soodanigen gestalte ende coleuren als in het midden vertoont wert. Op den 30. Junii 1664. is daer uyt voort-gekomen eenen droevighen Uyl van coleur, met vele swarte streepen vermenght, gelijck op de plaetse te sien is. Hy hielt sich tot den twaelfden Julii seer stil, ende stierf by-na sonder eenige beroeringhe.