Metamorphosis et historia naturalis insectorum. Pars tertia et ultima

G. Sevende bevindinge.

DEse Rupse was seer traegh in het kruypen, gelijckende niet qualijk den Leuyaert van West-Indien. Wat spijse ik hem voorstelde, hy en quam nerghens aen. Met sijn achterste bruyne veer wist hy sich selven seer aerdigh af te vaeghen als met een kleer-borstel. Alsmen hem ergens aen het lijf raeckte, was hy dadelijk daer by met de gemelde veder van het achter-lijf.

Eer sy haer tot de veranderinghe

[p. *13]

[p. 13]

voeghen, sitten sy ses of acht daghen soo stil als ofse doodt waren. Dese heeft haer tot veranderinge gestelt op den tweeden October 1663. ende op den tweeden Mey 1664. is daer van voort-ghekomen eenen witten Uyl die seer sterck was. Ende op dat hy sijne coleuren niet en soude af-vliegen, stak ik een spelde dooer sijn lijf, ende leefde alsoo noch sonder eten tot den sesden dito.

Het was een wonder om te sien, op wat een vreemde maniere dese Rupse haer tot de veranderinghe ghestelt heeft. Eerst spon hy een seer dun ende wel uyt-ghesponnen net, met stercke draeden, welcke hy uyt sijn lijf voortbracht. In dit net spon hy een ander net, dat het eerste niet en raekte, maer daer in sweefde als

[p. 14]

een bal inde locht; doch dit net was soo dicht, dat men daer niet door sien en konde; ende daer in geschiede sijne voor-gemelde veranderinge.