Metamorphosis et historia naturalis insectorum. Pars secunda

22. Onder-vindinge.

AAn de jonge Scheuten van de Wilge-boomen, en zom-tijds ook wel van een ander houwt, vindmen dikwils zitten of hangen zekere groen-koleurige beestjes, die zoo zagt van huid zijn, dat zy, een weinig maar gewreven, of met de hand, of ergens anders mede, wat hardagtig aan-geraakt zijnde, terstond (gelijk de Papier-luisjes) open-bersten; zulks, dat, gelijk uit deze, zijnde grauw, ofte

[p. 86]

bleek van koleur, zekere bleeke vogtigheid uit-vloeit, uit gene groen zijnde, diergelijke nattigheid uit-leekt. Deze hebben haren oorspronk uit zekere vogtigheid, die de Mieren op de voor-genoemde jonge-scheuten zetten; welke door de wermte van de Zonne uit-gebroeit zijnde, tot levendige diertjes werd, die geen kleine schade aan het jong' houwt en doen: want zy verderven 't, een net daar over makende, onder welke zy schuilende, groeyen en groot worden, onder-en-tusschen alle vogtigheid daar uit zuigende; zoo dat die jonge scheuten, ten deele door deze beestjes van hare natuurlike vogtigheid berooft zijnde, mager, schraal, en swart van bast worden, ende een vreemd houwt gelijk zijn. De Mieren vind-men ook

[p. 87]

dikwils omtrent deze beestjes, als zy jong zijn, en eerst, by manier van spreken, uit den dop komen, bezig met haar te strijkken, en te streelen, ende zuiver te maken.

Deze beestjens nu vol-waszen zijnde, gelijk het eene Dier het andere tot syn vyand heeft, die 't op-eet, als den eenen visch den anderen, of als den eenen mensch den anderen op-eet, en verteert, hebben dezen worm, die wy UL. op de 22. blad-plaate hebben af-gemaalt tot haren vyand; want zy zijn hem tot spijse, en daar leeft hy by; ja hy eet hem daar zoo vol, en dik van, dat hy hem nauwlijks kan ver-roeren; en zoo zat zijnde, blijft hy dan ter plaatsze, daar hy hem neder-leide, liggen tot 's anderen dag 's morgens; als wanneer hy

[p. 88]

dan, zijne spyze verteert zijnde, wêêr aan 't eten gaet, van 't geen' hy daags te voren over-liet, of een vetter weide, en andere scheut soukt, daar meer van deze groene beestjes op zitten, en daar mede bal-last hy wederom zijnen hollen buik, gelijk te voren; Daarom gaf ik hem, om tusschen andere, en hem, een onder-scheid te maken, den naam van Wraat.

Dezen zetted'hem, om hervormt te gaan worden, op den 10. van Braak-maand in die gedaante, in welk' gy hem op het midden vande plaat zien kont, verblijvende in zijne veranderinge twintig dagen; zoo dat uit hem, op den 30. der zelfde maand, eene Vliege voort-quam, die zeer schielik op wies tot hare vol komene groote; want na dat zy maar een vie-

[p. *27]

[p. 89]

ren-deel uurs uit haar ey was geweest, was zy niet alleen eens zoo groot geworden, als zy was, doen zy eerst uit-quam; maar zelfs eens zoo groot, als het ey, daar zy uit gekomen was. Als zy nu volwaszen was, hebb' ik haar nugter zonder eten behouwden tot den 7. van Hoi-maand, wanneer zy van honger of dorst stierf; alzoo zy geen smaak in 't voedzel vond, dat ik haar voor-zettede; niet wetende, waar mede ik haar voeden zouwde.