LXVII. Bevindinge.
DEse rupse eet verscheyden kruyden, onder andere bemint hy den Aerd-veyl, doch is seer traegh ende vies in het eten, wil aen gheen kruyden komen ten zy dat zy vers gepluckt zijn. Hy heeft verscheyden reysen syn huydt uytgeschoten, want het schijnt dat in het groeyen den ouden huydt niet en kan genoechsaem recken ofte uyt-setten, ende datse daerom af-schiet. Na dat den huydt afghelegt is, legt hy eenen ganschen dach stil, ende kan niet eten door de teerheyt van syn gebit, tot dat het allenxkens door de locht verhart wort.