hoe de rupse meer woelt, hoe sy te meer op-gescheurt wordt, ende als den worm hem los laet, soo swelt de plaets op daer hy genepen geweest is, 't welck een teycken schijnt te wesen van fenijn. Dese worm is wel ghewapent, gheel ende blinckende van koleur, ende kan niet licht vande rupsen beschadicht worden. Sy en konnen buyten de aerde niet boven twee daeghen leven. Als een van dese wormen by na doodt was, soo leyde ick hem op de aerde, daer hy dadelick verquickte, ende drongh met der haeft inde aerde. Sy konnen seer wel de koude verdraegen. Ick heb inden winter als de aerde boven wat ontlaten was, ende onder noch wel twee voeten bevrosen, met een spaede inde aerde gegraven, ende vont een