Metamorphosis naturalis

XXXV. Bevindinge.

DEse Rupsen onderhouden haer selven op de roode Ael-besyen, welckers bladeren sy seer geern eten. Het is een ongemeene slach van Rupsen: want daer de andere Rupsen haer pooten in het midden hebben, daer heeft dese haer pooten aen het achterlijf, ende doet daer mede groot ghewelt. Als hy van d'een plaets tot een ander, of vanden eenen tack tot den anderen gaet, soo vat hy den tack tusschen sijn achterste pooten wel vast, ende recht hem op inde hooghte ghe-

[p. 84]

lijck een slange, ende voelt op die wijse allesints, of hy voorder, of op een bequamer plaetse komen kan of niet. Hy houdt sich so vast met die achterste pooten, datmen seer beswaerelick hem yewers af kan krijgen. Dese Rupse heeft haer ghesuyvert ende tot veranderinge geset op den eersten April, ende op den 24 Junii, is daer uyt-gekomen een Uyltjen, dat mede niet vreemt en is van teyckeninge, doch het was teer ende leefde weynigh tijdts.