den so allenxkens volwassen Rupsen, die aen de koolen groote schade doen. Sy konnen de warme Sonne-schijn wel verdragen, maer den lanck-duyrigen regen geensints, want dien regen doet haer geheelick verdwijnen ende smelten, so datter niet overich en blijft dan alleenelick het Vel.
Dese Rupse heeft haer gesuyvert ende tot veranderinge gestelt op den 3 Augusti, ende op den 17 dito is daer uyt voort-gekomen een tweede soorte van Wittiens of Boter-kapellen, welcke mede den ganschen Winter ende somtijts langher in het leven blijven. Ick gaf dese Rupse den naem van Droevaert om dat hy seer duyster van koleur is, ende om dat hy aengerocht zijnde sich by na niet en beweegt, ende licht laet dooden; so dat