2
Vóór een gedicht staan tralies. Deze onttrekken op elk gegeven ogenblik terwijl men er voorbijloopt een aantal van zijn bestanddelen aan het oog. De rest die men wel ziet verschijnt daardoor in een niet bedoelde samenhang, steeds wisselend al naar het punt waar de bewegende waarnemer zich bevindt.
Tralies staan vooral vóór gedichten niet in onze eeuw geschreven. Hoe ouder het gedicht, hoe dichter en roestiger de tralies.