Zij zingen

[p. 87]

De vriezeman

De vriezeman zit aan de deur,
Hij weeft en werkt gezwind;
Hij zet het al in witte kleur,
Wat hij te witten vindt.
Vriezeman met langen baard,
Neen, gij maakt ons niet vervaard!
Wij spelen, wij spelen, al zijt ge ruw van aard!

Hoe blinkt in blauwen morgenmist
De blanke zilverdraad,
Dien hij op struik en boomen klist
Alom met volle maat.
Vriezeman met langen baard,
Neen, gij maakt ons met vervaard!
Wij spelen, wij spelen, al zijt ge ruw van aard!

[p. 88]

 

Hee! Laat hem vriezen steenen dik.

 

Als glas hij baantjes maakt.

 

Die vallen wel in onzen schik;

 

Wij glijden dat het kraakt.

 

Vriezeman met langen baard,

 

Neen, gij maakt ons met vervaard!

 

Wij spelen, wij spelen, al zijt ge ruw van aard!