Zij zingen

[p. 59]

De muschjes

De muschjes, nog flusjes,

Die wilden hun zin;

Maar kwamen dra samen

Het nestjen weer in.

De regen viel tegen

't Genomen besluit:

Te vliegen en wiegen

Tak in en tak uit.

Nu kikken noch mikken,

Gewis ingedut,

De muschjes heel knusjes

Door 't moertje beschut.

- ‘O moeder, mijn moeder,

Ik min u vol vuur;

Uw goedkeid behoedt mij

Voor krank avontuur.’

[p. 60]

 

- ‘Ja kindje, mijn vriendje,

 

Vertrouw u op mij;

 

Toch mede de vrede

 

Maakt 't leven zoo blij.

 

 

 

Geen vrede, geen rede

 

Bij vijand noch vriend.

 

God spaar en bewaar ons

 

Van oorlog, mijn kind!’