|
| |
| |
[pagina t.o. 4]
[p. t.o. 4] | |
Vryazie van Floris en Pleuntje.
De zoete Zomertyd lokt Pleuntje voor de deur,
z’Is ivrig aan het werk,begint verheugd te kweelen,
Terwyl haar eenigst’ Kind vermaak’lyk zit te speelen:
Met komt ’er Floris by, die weêr, als in zyn fleur
De vreijery begint; de min, geneigt tot paaren
Ontsteekt den ouden gloed in hunne hooge jaaren.
| |
| |
De Min is zeltzaem kruid, zei Floris, ’k voelt ook wel,
Want die verbrangste Min kruipt door myn vlys en vel,
’k Heb dag nag nagt gien rust, ik mot ’et nag iens waegen:
’k Gae na Pleun Krelis om haer tot myn Wyf te vraegen.
| |
Zang: Dat gaat nou zo regt toe na Kniertje.
Wet zo Buurwyf, Wet zo dan Pleuntje, Dat deuntje
Dat gaet hiel uit de kyk;
Jou stem die klinkt bezongderlyk:
Je zingt veul mooijer nag als Teuntje.
Wet zo Buurwyf, wet zo dan Pleuntje, Dat deuntje
Dat gaet hiel uit de kyk.
| |
| |
2 Wel Floris wel keum jy hier vreijen, Dat vleijen
Keum jy hier praeten van de min,
Dat mag ik tag nag geenzints leijen.
Wel Floris wel keum jy hier vreijen, Dat vleijen
3 Dat ’s net ’eraên, myn lieve mensie, Myn wensie,
Myn hoop in al myn troost,
’k Bin deur de liefde gaer ’eroost,
Ai spreek tag nau een goê sentencie.
Dat ’s net ’eraên, myn lieve mensie, Myn wensie,
Myn hoop in al myn troost.
4 Zeg hoe dus mal! zin jou de zinnen, Door’t minnen,
Hy hou je vroom, wel, wet ien praet;
Wet zou je mit me gaen beginnen?
Zeg hoe dus mal! zin jou de zinnen, Door ’t minnen,
5 Hoor ’k heb ien Langd mit twalef Koeijen, Die loeijen
Keum wilje daer iens mit me treên,
Of ’k zel jou in myn schuitje roeijen.
Hoor ’k heb ien Langd mit twalef Koeijen, Die loeijen
6 ’k Heb zo veul goed van zael’ge Kniertje, Dat diertje,
Van jakken, rokken en nag meer;
’k Heb hout in Turf, tot ien braef viertje.
’k Heb zo veul goed van zael’ge Kniertje, Dat diertje,
| |
| |
7 ’k Heb pot, in pan, in haen, in hennen, Die bennen
’k Heb iend in waerd, in vork, in spaê,
n twie paer vlinter nieuwe zennen.
’k Heb pot, in pan, in haen, in hennen, Die bennen
8 Wel lieve Floor ik bin te vreden, ’k Zel treeden
Wangt jy bekoort me deur jou praet.
’k Verlaet de droefheid nou mit reden.
Wel lieve Floor ik bin te vreden, ’k Zel treeden
9 Ik ken myn kost by na wel winnen Mit spinnen,
Gut Floortje wistje hoe ik spin,
Je zout me nag veul meer beminnen.
Ik ken myn kost by na wel winnen Mit spinnen,
10 ’k Heb, als je ziet, twie Verkens leggen, Ze zeggen,
Het is ien spekje zoet van aerd;
In ook in ’t Langd twie nieuwe heggen.
’k Heb, als je ziet, twie Varkens leggen, Ze zeggen,
11 In dan nag mier, ik kan ’t niet noemen; ’k Mag roemen,
Daer an die schoorstien nest ien spreeuw.
’k Heb in myn tuin ook mooije bloemen.
In dan nag mier, ik kan ’t niet noemen; ’k Mag roemen,
| |
| |
12 ’k Bin wel verzien van schoone kleêren, Mit eeren
Keum ik braef veur den dag,
Al is ’t wet oud, dat ’s niet, ik lag
Mit al die nieuwerwetse veeren.
’k Bin wel verzien van schoone kleêren, Mit eeren
Keum ik braef veur den dag,
13 Ik weet ’et wel myn lieve bekje, Myn gekje,
Ik motje lykwel, om den deun,
Iens zoenen, wangt myn liefde trekje.
Ik weet ’et wel myn lieve bekje, Myn gekje,
14 Dat ’s niemendal, ik lag mit Joris, In Kloris,
Ik bin nou wederom de Bruid,
Mit ongzen wakk’ren braeven Floris.
Dat ’s niemendal, ik lag mit Joris, In Kloris,
15 Keum Floortje, keum gaen wy na binnen, Verzinnen
Wet ongs nou staet te doen;
Keum goelaik ventje, hups en koen.
Neel Klaese ga jy wet aen ’t spinnen.
Keum Floortje, keum gaen wy na binnen, Verzinnen
Wet ongs nou staet te doen.
16 Wel als je wilt: ik bin, gangs lyde, Zo bleide!
Ik bin van ’t vreijen ook al moe;
Dat ’s zo ongtdieft, o Meid der Meiden.
Wel als je wilt: ik bin, gangs lyde, Zo bleide!
|
|
Auteursrechtvrij