Der Griecxser princerssen, ende jonckvrouwen clachtige sendtbrieven, Heroidum epistolae ghenaemt
(1559)–Cornelis van Ghistele–
[Folio 53r]
| |
Hier beghint de antvvoorde die AEneas schrijft tot Dido,
| |
[Folio 53v]
| |
Ghy claecht dat ick v bewijse groote ontrouwe
En dat ghy my soo eerlijck hebt ontfaen
O Elysa, binnen uwer landouwe.
Ick kent den grooten dienst die ghy my hebt ghedaen
Soo langhe als adem int lijf is, en mijn ooghẽ opẽ staẽ
Sal ict altoos moeten ghedachtich wesen.
Ga naar margenoot+ Maer ick en ben v niet secretelijck ontgaen,
VVant den noot O coninginne ghepresen
Die my pijnlijck dwanck tot desen,
Hebbick v te kennen ghegheuen manierich,
VVant ick wist wel v liefde quaet om ghenesen
VVas tot mijwaerts brandende vierich.
Hier om soo heb ick v goedertierich
Mijnen noot gheseet als een minnaer valiant,
Om dat alleyskens vercoelen sou der minnen brant.
Ga naar margenoot+ Ick en ben oock wt my seluen niet ghereyst
Na Italien, soo ghy wel cont beuroeyen:
Daerom weest ghetroost, en v beter bepeyst
God selue heeft my naer dzee doen spoeyen,
Sijn beuel en mocht ick niet verfoeyen.
VVant te wijle dat Troyen stondt en brande
VVerdt my, en mijnen kinde sonder vernoeyen
Toegheseet, dat wij binnen den lande
Van Italien, souwen als de valiande
Moeten hebben ons dominatie,
Alsoo Helenus groot van verstande
Ons te kennen gaf sonder fallatie.
En oock duer Apolloes inspiratie
Alsulcx geprofeteert is vande verdreuen Troyanen,
Gods wille machmẽ wel metter waerheyt vermanẽ,
| |
[Folio 54r]
| |
Mocht ick op mijn beloop, en na mijnen wille leuen,Ga naar margenoot+
De stadt van Troyen sou binnen corten tijen
Van my voorwaer noch woorden verheuen,
En met hooghe mueren aen alle sijen
En met meerder sterckte sou icse beurijen.
Om Italien en sou ick niet willen besueren
Alsulck leet, verdriet en lijen
Als ick gheproeft hebbe, en my noch naect tallẽ vren.
Ia al mocht my Carthago wten gronde ghebueren
Oft heel tlant van Lybien, dwelc ghy my presenteert,
Lieuer sou ick aensien Troyens hooghe mueren:
Niet dat v ionste van my wort gherefuseert,
Of dat ick duer v meene te wordene verneert
Die niet dan veel te rijck sijt voor my ghegoeyt,
Maer elck voghel is gheerne daer hy is ghebroeyt.
Ick en hebbe v oock mijn manlijcke trouweGa naar margenoot+
Niet toegheseyt, laet dat ghesweghen:
Noch oock niet gheloeft binnen uwer landouwe
Te blijuene, al was ick vierich tuwaerts gheneghen.
Al hebben wij een luttel tijts, als minnaers pleghen
Vruecht ghebruyckt, amorueselijck en playsant.
Denckt geen vruecht den mẽsche hoe machtich bedegẽ
Gheduerich aencleuen mach, tsy in wat lant.
God die bouen alle menschen heeft douerhant,
Can alle blijschap haest in druck verkeeren.
Daerome edel princersse ghebruyckt v verstantGa naar margenoot+
Brengt v seluen niet in lijen, en in verseeren
Om Venus vruecht, die elcken can onteeren,
VVederstaet Cupido, soo salmen v croonen noch
Hoocheyt en liefde, qualijc een plaetse bewoonẽ doch.
| |
[Folio 54v]
| |
Ghelijck solpher het waslicht, doet branden vierich
Soo sydy met mijnder liefden onsteken.
Denckt dat ick niet min maer seer onbestierich
Tuwaerts blake, al ben ick van v gheweken:
Cupidoes strael is van sulcken treken
Hoe veerder van een hoe meerder sijn cracht:
Het is aen Paris eertijts wel ghebleken.
Daerom alle vren oock, tsy dach, oft nacht
(want ghy my uwes weerdich hebt gheacht)
Comdy my O Dido in mijnen sinne:
Nochtans Gods voorsienicheyt moet,
Hier om moeten wy ons troosten edel Coninginne
Laet ons soo niet aenhanghen de minne
Dat wy God vergeten sullen, en ons bederuen,
Die een lief verliest mach een ander verweruen.
Hiarbas de Coninck groot van machte
Die is met uwer liefden seer beuanghen
Laet v niet duncken dan dat ghy als de verachte
Blyuen sult, al moet ick nemen mijn gangen
Na Italien met groot verstranghen:
Duer heel Lybien is hy een Coninck weerdich,
Ia daer ghy v lant selue afhebt ontfanghen.
En die v wel sal beschermen sweerdich,
Neemt hem mach hy v ghebueren veerdich,
VVant Carthago by hem sonder fallatie
Sal altoos verbetert worden volheerdich:
Ia hy is oock van Iuppiters generatie,
V stadt sal in peyse tot elcker spatie
Domineren, en ghy sult sijn als de verheuene,
Gheen meerder vruecht dan peyselijck te leuene.
| |
[Folio 55r]
| |
Dwaesheyt ist, my voor uwen man te begeerene,
Want twaer te duchtene, merckt mijn vermaen,
Dat daer duer; (dwelck sou sijn te deerene)
V stadt ghedestrueert sou worden, en te niete gaen.
VVant Hiarbas (alsoo ick wel heb verstaen)
Mach hy v tot eenen wijue niet verweruen
Sal v stadt comen belegghen saen
En al v lant inden gront bederuen.
VVat machten soudy dan van my beeruen:
De Troianen souwen noch eens worden veriaecht,
Ia of al tsamen bloedich steruen
Duer Hiarbas macht stout en onuersaecht.
Om der minnen bedrijf wert Troyen gheplaecht
Soo sou ooc Carthago, wilt v hier vuer scroemen vrij
En den tweeden Paris soumen noemen mij.
Ghy wort ghenaemt een manlijcke vrouwe,
Ghebruyckt dan v manlijck verstant en sinnen:
En laet v niet, oft v naeckt rouwe,
Van Cupido dat kint der minnen
Soo lichtelijck en soo scandelijck verwinnen:
Ghy hebt soo menich lijen en verdriet
VVederstaen, naer uws selfs bikinnen:
Suldy dan nu, O neen ghy niet,
Nu v rust en vrede is gheschiet,
Om mijnen wille v bederuen, en schinden,
En doen dat God, redene en natuere verbiet.
V nacomelinghen in alle tsweerelts inden
V diffameren souwen, om sulck onderwinden,
Al lijdy dootlijcke smerte naer v geuoelen fel
Den brant der liefden sal alleijyskens vercoelen wel.
| |
[Folio 55v]
| |
Eylaes daer toe en heb ick mijn ridderlijck sweert
Vniet ghelaten, O princersse machtich,
Om dat ghy v herte soo ghy vercleert
Daer mede duerwonden soudt onsachtich.
Duer dit ouerpeysen, de tranen warachtich
Die als beken vloeyen wt mijnen ooghen,
Beletten my te volschrijuene clachtich
Desen brief: de hant en wilt oock niet ghedooghen
Dat ick my langher daer toe sou pooghen,
VVant sy vast besich is en laboreert
Om de tranen van mijn wanghen te drooghen
En tghepeys, therte soo verturbeert,
Dat verstant, en memorie faelgeert,
VVant heb ic v doorsake des doots, en tsweert gegeuẽ
Hoe sal ick gherust van herten connen leuen.
Finis. |
|