Der Griecxser princerssen, ende jonckvrouwen clachtige sendtbrieven, Heroidum epistolae ghenaemt
(1559)–Cornelis van Ghistele–
Auteursrechtvrij
[Folio 8r]
| |
Hier beghint de derde Epistele, die Phillis schrijft tot Demophoon.
Ende beghint aldus int Latijn,
Hospita Demophoon tua te Rodopeia Phyllis
Vltra promissum tempus abesse queror.
ICK v weerdinne, Demophoon valle clachtich,, seere,
Om dat ghy langher dan ghy gheloeft hebt absent sijt.
Metter volder manẽ, ick bent wel gedachtich,, heere,
Ghy met v scepen van hier na huys gewent sijt.
De mane heeft viermaels (maer ghy negligent sijt)
Haer hoornẽ laten blijcken, dies den sin murmureert,
VVant ghi met v schip hier noch nieuwers ontrẽt sijt.
Rekenet selue: den tijt is langhe ghepasseert.
Noch vre noch minute den minnaer en faelgiert.
En ghy en hoort my voor den dach niet claghen.
Twijfel mijn hope nu heel verturbeert,
En tgelooue wort slap doer dit vertraghen.
Ick laet my dicwils duncken by vlagen
Dat ick v schip vã verre sie comẽ wt den oosten plat,
VVaers wanẽ cã somtijts een vrouwe vertroostẽ wat.
| |
[Folio 8v]
| |
Ga naar margenoot+ Vwen vader heb ick dicwils gevloect met gepeysen,
Dat hy v daer houdt, is mijn vermoeyen.
En muegelijck en seet hy niet tegen v wechreysen.
Aldus en weet ick niet wat ick wille beuroeyen,
Somtijs sorg ick dat v int herwaert spoeyen
Tempeest, oft storm quelt, oft eenich leet quadere.
Hoe dicwils heb ick om dat God v sou behoeyen,
Voor v gebeden met handen te gadere.
En inden tempel (al sydy mijns nu een versmadere)
Sacrificie gedaen, om uwen wille.
Dicwils segge ick, och nu compt hy vast naerdere,
(Ia leeft hy) als ick de zee gerust sie en stille,
Mijn liefde ouerpeyst, met diuerschen ghescille,
Al dat den reysers letten oft crencken can.
Sorchuuldige liefde wonder ouerdencken can.
Ga naar margenoot+ V verbeyden duert te lange, al hebdy gesworen ghy
VVeder te comen, men siet v niet seer iagen,
Ia en al hebbe ick v soo vierich wtuercoren vry.
Vwen goeden wint, v scoon woorden moesten mi behagen
Int wech reysen: die my duer dit vertragen
Beye bedriegen, en breken het verbont vroet.
Segt my Demophoon, ick moet v vraghen,
Heb ick v onbetamelijck mijn liefde geicut soet?
Oft heb ick iet oneerlijx gedaen, dwelc uwẽ gront doet
Soo flauwelijck herwarets nemen de gangen?
Een quaet in my was, dwelck ic beclagẽ terstont moet,
Dat is, dat ick v so lieflijck hebbe ontfanghen.
VVant ghi laet my nu so deerelijck sitten verlangen,
Therte dach en nacht nae v sorchuuldich waect.
Duecht loonẽ met quaet, menigẽ onuerduldich maect.
| |
[Folio 9r]
| |
Ionste, eet, en ons trouwelijck hantslach,Ga naar margenoot+
En tgodlijck verbont, suldijt al nu haten?
Vreesdy Hymeneum niet? die v valiant sach
V trouwe my geuen sonder verlaten.
De welcke al ree is van v verwaten.
Vreesdy niet dat ghy AEolum sult stooren?
Daer ghy oock by swoert. macht al niet baten?
Neptunus hebdy oock verdooft sijn ooren
Met uwen crachtighen eet. Venus deurt aenhooren
Haer pijlen en vlammen naer my geschoten heeft.
Iuno oock mishaghen sal v verdooren,
Want ghecroocte trouwe haer oyt verdroten heeft,
Maer dẽ getrouwẽ altijt met haer bystãt begotẽ heeft.
Willense al haer wrake toonẽ, ghi muecht wel suchtẽ.
Die god plagen wilt, en heeft nergens geen vluchten.
V schepen heb ick oock, dul en sot sijnde,Ga naar margenoot+
Doen versien, dwelck ick nv moet becoopen.
Riemen, roeyers, naer v ghebodt, pijnde
Ick te besorghene, daer ghy my me sijt ontloopen.
Met mijn eyghen pijlen (ick moet den sin ontcnoopen)
Heb ick my seluen gewont, noyt meerder blamatie.
V schoone woorden, die ghy my gaeft met hoopen,
Geloofde ick al, en v edel generatie,
V geueysde tranen met simulatie,
Hebben oock haer practijken bewesen,
Nu worde ick eerst geware al uwe fraudatie.
Och dencty niet, hoe ionstich dat ick was geresen
Tot v, doen ick v, en v volck gepresen,
In mijn hauene so behulpich was als een vrient.
Heeft mijn weldaet nu desen crancken loon verdient?
| |
[Folio 9v]
| |
Ga naar margenoot+ Dat ick v oyt logeerde mach my berouwen,, wel
En dat ick my oyt hebbe neuen v sye gepaert
So onbehoorlijc, gelijck de oneerbaer vrouwen,, snel,
Hadde den nacht daer te voren my ongspaert
In Atropos lant gesonden, al was ick met voliaert,
So waer mijnẽ geest met mijn reynicheyt verschoont
Maer ic hoepte een beter, ic dachte: o ridder vermaert
Dat v trouwe my dat sou hebben geloont:
Dese hope eylays heeft my nu gehoont.
Maer tis eenen cleynen lof voor eenen grooten heere
Dat hy zijn bedriegelijcke cracht toont
Aen een simpel maecht, weerdich ionste, en eere.
God gehenge dat dese schande met verseere
V moet eeuwich nasleypen, ditte mijn ionste is.
Een maecht te bedriegene, een cleyn conste is.
Ga naar margenoot+ Ghy muecht vrij wel stellen tot een memorie
Een Epitaphie in v stadt, duer v feyten verheuen:
Maer ws vaders tijtel, sinen lof, en victorie,
Laet die voerstaen, weerdich gescreuen,
Die Scyron en Procustes benam het leuen,
En den Minotaurum wreet van natueren
En hoe dat hy die van Thebe heeft verdreuen,
En datmen hem sach ock na Proserpina spueren
In Plutoos rijcke met stoute cueren,
Maer v Epitaphie machmen wel aldus mercken,
Dit is eẽ bedrieger van eender vrouwelijcker figueren
Die hem logeerde, en beminde met woordẽ en werckẽ.
So sal v daet bekent worden van leecke en clercken.
Dese schande sal verbreyt worden in elck hof.
Nae oneerlijcke feyten volcht oneerlijcken lof.
| |
[Folio 10r]
| |
Nu ick ws vaders feyten al die hy gewracht heeftGa naar margenoot+
Verhale, muegelijck ghy sult v defenderen
Met Ariadne die hy ter oneeren gebracht heeft,
En in een eylant liet sitten. alsulck excuseren
En mach v niet helpen: wildi v reguleren
Nae uwen vadere in zijn boosheyt alleene?
Ariadne sietmen nu met Baccho triumpheren,
Op eenen gulden wagen plaisant en reene.
Maer icke sal veracht worden van elcken gemeene,
En van alle iongers binnen Tratien,
Om dat ick eenen wtlander alleene
Bouen huerlieden verheffe, tot elcker spatien
Sullense seggen met blamatien,
Laetse gaen na Athenen by de geleerde studenten
In Tratien soecktmen al Mars regenten.
Deynde sal den last draghen: van sulck verseerenGa naar margenoot+
Moet my Godt gesparen: tgene dat sal gebueren
Is quaet om seggẽ. maer sage icks v wederkeeren,
So mochtick my beroemen der goeder auontueren,
Een iegelijck sou dan seggen tot alle hueren,
Dat ick wel en wijselijck was bedacht,
Doẽ ick v eerst beminde. maer ick mach wel trueren,
Qualijck was ick beraeyen: want luttel ghy acht
Op my, oft op mijn rijcke, wat batet gewacht,
Ghy hebt my al wt uwen sin gheset,
Och hoe dicwils comt te vuerẽ, tsi dach oft nacht
V fier gelaet en v manieren net.
Och als icker om peyse, mijn herte vaert te bet,
Hoe dat ick v sach na dezee so minlijck gesint drijuen.
Liefs oogen in liefs herte altoos gheprint blijuen.
| |
[Folio 10v]
| |
Ga naar margenoot+ Och hoe lieflijck toonde ghy my der minnen treken.
VVat vriendelijcker cuskens waerde ghy my biende
Een gheuende, niet en mocht my ghebreken.
V tranen waren drux ghenoech bediende.
Och wat troost was my duer dat woort gheschiende,
Doẽ ghy spraect, o Phillis weest corts verwachtende
Vwen Demophoon maer al waerdy van my vliende,
Ick sie noch daghelijcx (den droomenden slachtende)
V wesen, en v manieren ben ick verpachtende.
Maer wat willick na v wachten die my refuseert,
En (soo ick mercke) niet vele op my en sijt achtende.
Nochtans sal ick noch wachten. onghecorrompeert
Blijft de trouwe, al ist dat den tijt faelgeert.
Aldus Demophoon nempt na Phillis uwen keer.
Tis beter seer spade dan nemmermeer.
Ga naar margenoot+ VVat willick oock veel wenschen O desolate?
Tis mueghelijck (sorgick) dat ghy nu bemint
Een andere, die edelder is van state.
Want my dunct dat ghy gheen Phillis meer en kint.
Nochtans was ick (doe ghy soo mistroostich ghesint
Wte zee quaemt,) v so minlijck logerende,
Ia twas my al willecomme dat v was omtrint.
Al dat mijn was, was ick v presenterende,
Ia mijn rijck der liefden obedierende
Was v niet gheweygert, weert eenen coninc bequame,
Dwelck tot den berch Hemus is passerende,
En daer Rodope staet en blinct, en Hebrus lofsame
Is hier vloeyende, dwelck v al was seer aenghename.
Maer nu, en dencty om my, en om mijn lãdouwẽ,, niet
Och men mach wel seggen, nergens geen trouwe,, siet.
| |
[Folio 11r]
| |
Hoe moechdy dan my aldus ghehaten,Ga naar margenoot+
Hebbick v oock niet gheoffert mijn reynicheyt?
Hebbick v niet mijnen suyueren gordel laten
Ontgorden? en ghy toont nu dese vileynicheyt?
Ick mercke nu wel dat Tisiphone om mijn vercleynicheyt
Huylde, by ons inden eersten nacht zijnde.
Den ongeluckigen vogel, tot meerder certeynicheyt,
Hoordick oock singen, van elcken veracht zijnde.
De rasende Alecto, daer met haer cracht zijnde,
Dede oock haer tortse voor my vierich layen.
Och hoe dicwils heb ick (qualijc bedach sijnde)
Op de duynen gheseten, en hebbe laten drayen
Mijn oogen lãcx de zee, wat wint datter moch wayẽ
Altoos vernemende, tsy noort, suyt, oost,, west.
Duer hope en verlangen, de bedructe troost,, vest.
VVat scepen dat ick sach van veers comen varen,Ga naar margenoot+
Altoos dat ghijt waert met v volck ick waende.
Ende dan liep ick v in de zee teghen, de baren
Niet ontsiende, maer bleef stoutelijck staende.
Vallende, de dienst maechden dit gade slaende,
Hebben op gheheuen my de arme verdoofde.
Want als ick v niet en sach, was ick als de betraende.
En van meyninghe (treckẽde thaer wt mijnẽ hoofde)
My te worpene, als van sinnen de beroofde,
In de zee: niet achtende eere, oft schande.
Want ick v woorden dan niet en gheloofde.
En op dat de vloet my sou naer uwen lande
Senden op dat ghy muecht mercken met verstande,
Dat ick my doot tot v pijne te vercloeckene:
Den welcken verdroot leuende my te besoeckene.
| |
[Folio 11v]
| |
Ga naar margenoot+ Dicwils ben ick van sinne dat ic my vergeuen,, wille
Met eenighe drancken fen ijnlijck.
Oft dat ick my met een mes nemen dleuen,, wille,
Oft my seluen verworghen: gheen doot so pijnlijck
Die ick ontsie, want therte verdwijnlijck
Sterft duysent dooden duer v onmanierich,
Die my ter schanden bracht hebt, soot is schijnlijck
En bedriegelijck ghestolen mijn eere cierich.
Dies ick sonder beraet de doot schoffierich
Sal gaen aenueerden subijtelijck.
En op mijn graf sal ick uwen naem putertierich
Perfectelijck doen schrijuen en spijtelijck,
Met dese veerskens v eewich verwijtelijck:
Demophoon fijn weerdinne ter doot ghebracht heeft,
Hy was doorsake, maer haer hant tfeyt ghewracht heeft.
Het eynde van de vierde Epistele Ouidij. |
|