Vlaemsche dichtoefeningen
(1858)–Guido Gezelle–
Auteursrechtvrij
[pagina 62]
| |
Aen de Landslieden van A... by 't inhalen van hunnen Pastor.Gy, die uw stramme lenden kromt
Op 't land, van eer de zonne uitkomt,
Houdt op van dage en werkt toch niet
Als God zoo milde gaven giet
Op u, zyn kinders. Op! omhoog
Met dankbaer herte en stroomende oog!
Geloofd zy de Alvoorzienigheid:
Een man, vol deugd en wys beleid,
Toogde ons den weg op d'Hemelbaen,
Bleef ons gestadig voorenstaen
Tot dat God eens behagen nam
In zyne deugd, en om hem kwam:
Hy stierf en gaf zyne schoone ziel,
Die niets op aerde tegenhiel,
Weêrom, en rustte in de eeuwigheid!
Maer God deed ons bermhertigheid,
| |
[pagina 63]
| |
En liet al 't weedom, al 't getraen
In vreugde en blyden dank vergaen.
Gezegend dien de Hemel zond
Om 's Zaligmakers vreêverbond
Te preken, en zyn liefdedaên
Aen kleen en groot te doen verstaen.
Daer komt hy! 't zelve minzaem hert,
Waer troost uit vloeit op elke smert;
Dezelve zoete liefdelach,
Waermeê hy ons te groeten plag
Hy, dien wy met een bly getraen
Beweenen, en hier weêr zien staen!
Komt al, gy die van hem gedoopt,
Of herte aen herte in één geknoopt,
Of van de zonde ontslegen zyt,
Of aen de Tafel Gods verblyd,
Komt aen! komt aen! en knielt hier neêr,
Komt aen, hier is onz' herder weêr.
Want eer hy ons te weiden kwam,
Die man, dien God de Heer ons nam,
Hy wist een kind hetwelk de stem
Des Heeren riep, en bragt het Hem
En koesterde met wyzen raed
Dien roep gelyk een kostlyk zaed;
Nu groeit en bloeit het hoog en wyd:
Het kind is Priester Gods gewyd,
Hy voert nu zelf den Herderstaf,
Ja voert hem naest het dierbaer graf
Van hem,Ga naar eind(2) die zynen eersten stap
Geleidde naer het Priesterschap.
Komt aen en spoedt al om ter meerst,
Komt aen, gy kleene kinders eerst:
| |
[pagina 64]
| |
Hier is geen een die 't zal verbiên,
Gy moet uw nieuwen Vader zien,
En rond hem staen, gelyk weleer
De kinders rond den zoeten Heer.
Hy komt u voeden, u verzaên,
U Gods geleerdheid doen verstaen,
U wegen toogen, die gy moet
Ontvlugten, met gezwinden voet,
En paden, waer gy langs moet gaen,
Zoo gy wilt uw geluk verstaen.
Hy zal u leiden by der hand
U leiden tot in 't Vaderland,
U langs de steege Hemelbaen
Met vaste stappen vooren gaen,
En effnen wat niet effen lag,
Opdat geen steen u schaden mag,
En stryden op den boozen leeuw,
Die rond gaet met een dol gcshreeuw,
En altyd zoekt, en altyd loert
Waer hy een arme ziele ontvoert.
Komt arme lieden, ryk voorwaer
By Jesus, die al of het waer'
Aen Hem gegeven, even goed,
Aenveerdt al wat men voor u doet;
Gy, die Hy tot zyn broeders nam,
Wanneer hy op de wereld kwam,
Weest onbevreesd en komt en ziet:
Herkent ge uw lieven Broeder niet,
Ja Jesus zelf, in 't zoet gelaet
Des Priesters, die nu voor u staet?
Voor u is 't dat Hy wondren doet
Lyk Jesus, en zyn schaepkes voedt,
| |
[pagina 65]
| |
En brood in duizend handen steekt,
En menigvuldigt als hy 't breekt
En zegent met gewyde hand,
Tot ziel en lichaems onderstand.
Voor u is 't dat hy 't voedsel spaert
Uit zynen mond, en henen vaert
Door stede en veld, om smaed en spot
En almoes, in den naem van God!
Voor u, voor u is hy geheel:
Gy zyt zyn volk, gy zyt zyn deel,
Zyn erfnis en zyn wyngaerdland;
O draegt dan vrucht die zyne hand
In 't uiterste, op den rekendag,
Aen God den Landheer bieden mag;
Opdat de Heer zyn goeden knecht
De welverdiende kroone vlecht',
En u by hem, en ons met een,
Om nimmer van malkaêr te scheên,
Aenveerde, tot zyne eere en lof,
In 't alverblydend Hemelhof!
|
|