Poëzie en proza

[p. 209]

Ongebundelde gedichten

[p. 211]

Aen mynheer Juliusaant.

‘'k Wil van dat priestersch jok bevryd!’
Zoo spraekt ge, gy die Vlaming zyt,
Doch waret gy van vlaemsche zeden
Zoo wistet gy dat men nog heden
In Vlaendren, zyner vadren weerd,
Kan stryden met het vlaemsche zweerd
Tot dat men sterve of zegeprale
Voor God, voor Vlaendren en zyn' tale.

De vlaming blyft zyn tael getrouw,
En d'helsche magten zyn te flauw,
Om hem zyn godsdienst af te rukken,
Noch zal hy voor den vreemde bukken!
Hy werkt, hy strydt met hert en hand
Tot dat hy, haters van ons land,
U welverdienden loon betale
Voor God, voor Vlaendren en zyn' tale.

Ontwaek gy! ware Vlaenderling,
Verhef de vlaemsche stemme, zing
De Almogendheid van God den Heere,
Uw land en uwe tael ter eere,
En laet geen vreemdelings venyn
Uw vlaemschen boezem meester zyn,
Maer zing en dat men 't lied herhale:
Voor God, voor Vlaendren en onz' tale!