Poëzie en proza

[p. 133]

[Blâren moet ge en blommen schieten]

Blâren moet ge en blommen schieten,
vol de vaten ommegieten

uwer zalven, en voortaan,

hagedooren, bloeien gaan!

Slaapt gij nog? De bien ontwekken,
langende om uw zeem te lekken;

't vogelken zoekt, nestgezind,

waar 't uw' vrije daken vindt!

Slaapt gij nog? De zangermonden,
zullende uwen lof verkonden

zoo gij wakker wordt, ze slaan

reeds hun liefste leisen aan!

Slaapt gij nog? De dichters dragen
droevig, dorre doorenhagen,

het geheugen, lang verbeid,

van uw' zomerschoonigheid!

't Water zucht, de blauwe lochten,
de aarde deunt, vol minnetochten:

alles, alles wenscht om...och

doorenhagen, slaapt gij nog?