Dichtwerken (deel 1 en 2)

God is onuitspreeklijk goed

Ja, alleen in ijdelheden

is mijn leven weggegleden,

groote God, maar ach, waartoe?

Ach, op dat ik, steeds bedrogen,

eindlijk mijn bedrogen oogen

in beschaming open doe!

Wien Uw goedheid wil behoeden

voert Gij, door de tegenspoeden,

naar het eeuwig waarheidslicht;

ook de hand der ondervinding

ruk den blinddoek der verblinding

van het schemerziend gezicht.

Heb, voor 't doorgeworsteld strijden

van een leeftijd vol van lijden,

dank, o Gij, God van mijn hert;

't heeft me aan 't aardsche stof ontheven

in de hoop op beter leven

en den wereldstrik ontwerd.

[p. 730]

 

Maak, o maak Uw werk volkomen,

 

vloeien Uw genadestroomen

 

op mijn dor en droog gemoed,

 

laten ook mijn laatste stonden

 

de belijdenis verkonden:

 

‘God is onuitspreeklijk goed!’

 

(Onzekere attributie)

 

1869(?)