Dichtwerken (deel 1 en 2)

[o Blomme, die aan niets en hangt]

o Blomme, die aan niets en hangt,

of niets bijkans, te blinken;

hoe geren zie 'k uw' lieven tak

tot mij, als ware 't, zinken!

o Zoete, zoete blommen, laat

uit ieder van uw' kelken

een dropken mij genieten en

dan moget gij verwelken.

o Blomme, zoete blomme, kort

is 't leven van ons beiden:

ge 'n bloeit nog maar, ge 'n blinkt nog maar,

eene ure, en ... 't is al scheiden.

1890(?)