Dichtwerken (deel 1 en 2)

[De boomen staan nog naakt, en in]

De boomen staan nog naakt, en in

hun' winterdaagsche ellende

verarmoed; ijele en ongedaan,

gelijk' een schooiersbende;

terwijl, beneên de langheid hunner

takken, allenthenen,

alreede 'et nieuwe koorengroen

is uit den grond verschenen.

De zunne lekt en laaft de teergetopte

jonge spieren;

die, kijkende uit den moederschoot,

den eersten blijdag vieren

huns levens. Ach, hoe keurig zijn

de duizendvoude kerven

van groenigheid, in al die on-

gelijkig groene verven!

Nu donker, zat en zappig; dan

weêr helder, licht en levend;

nu schaars den bruinen grond nen tik

van schaduwgroenheid gevend!

Zoo ligt de vlaamsche koorenvloer,

komt lentemaand te wenden,

in 't vliesgewaad gelegwerkt, al-

derliefst en nergens tenden!

15-2-1893