Dichtwerken (deel 1 en 2)

[p. 510]

[De wind die uit het kooren waait]

De wind die uit het kooren waait,
waarin de scherpe zonne laait,
als tarwenblomme in de aren groeit,
en 't heilig-sacramentsmeel bloeit;
in Vlanderen, in mijn eigen land ...
O! 't Is genoeg voor dezen keer;
ik dichte, maar ik en spreke niet meer!

1870-80(?)