Dichtwerken (deel 1 en 2)

[p. 496]

[Ach, hoe dikmaals was 't mijn lot niet]

Ach, hoe dikmaals was 't mijn lot niet
u te spijzen, dierbaar kind,
aan de tafel, waar gij God niet
enkel tegenwoordig vindt,
maar Hem raakt, aanbidt, en, driemaal
ondoordringbare wonderdaad,
Hem, die vergezeld van tienmaal
honderdduizend engelen gaat,
in uwe arme ziel mocht bergen,
slechter als een Bethlehems stal,
en van Hem die gaven vergen
die geen koning geven en zal!

10-4-1861