Dichtwerken (deel 1 en 2)

[p. 413]

Wat zijt gij toch

Wat, wat zijt gij toch die mensch zijt
el als stof en asschen, zegt mij,
die geboren, die gekweekt wordt,
weent en werkt en wankelend heengaat:
wat, wat zijt gij toch die mensch zijt?
En wat is 't dat God beminde
toen Hij zei: ‘Mijn welgenoegte is
bij de kinderen van de menschen?’
Mensche, gij, dien God bemind heeft,
en gekocht heeft, en betaald heeft,
met Zijn dierbaar bloed betaald heeft,
ei, verkent u toch die mensch zijt,
dat gij 't al van God, van u niet,
hebt en zijt en waart en zijn zult:
hebt - één stond maar om te leven;
zijt - maar enkel stof en asschen;
waart - niet anders als wat niet is;
zijn zult; - o dat wreede ‘zijn zult!’ -
Eeuwig, 't zij gij goed of kwaad wilt!

8 Maart 1860