Dichtwerken (deel 1 en 2)

CLII
M.D.V.H.

1891

Eilaas, mijn licht is uitgedoofd,

nu dat mijn uitverkoren,

mijn eerste kind is weggeroofd,

en uit mijne oog verloren.

Mijn' huwelijkshope is heel vergaan,

Gods banden zijn ontloken;

en, felle dood, uw bitter slaan

heeft gansch mijn hert gebroken.

[p. 321]

 

Gij liet eene enk'le blomme mij,

 

één teeder blomke blijven;

 

och, spaart het, Heere, of komme mij

 

de dood met hem ontlijven!

 

 

 

Neen ... vaster vele als alle smert

 

wille ik mijn' hope bouwen;

 

en, Jesu, op Uw lijdend Hert

 

mijn kind en mij betrouwen!