Dichtwerken (deel 1 en 2)

LXXIX
Hendrik Conscience

3 Dec. 1812 † 10 Sept. 1883

Hij was begaafd van God, den Gever en den Nemer;

God gaf, God nam hem ons; maar, wijl hij onzer was,

omstraalde Vlanderland - hoe prachtig! - het geschemer

van eenen Geest, die, als een helder spiegelglas,

het schoone, en 't reine, in hoog- en wijder wereld woonend,

ons ongeduisterd en verrukkend wedergaf!

Men zegt: ‘Hij is niet meer,’ en, zijne werken kroonend,

aanschouwt men hopeloos des werkmans duister graf.

Neen, hier en is hij niet; neen, weg is hij, gerezen

weêr in 't geboorteland zijns zelfs; nu vrij en vrank,

zoo hopen wij, van al dat ooit in hem mocht wezen,

van aardsche krankheid of geleden menschendwang!

Conscience ontvong van God, Conscienc' heeft weêrgegeven,

aan God en aan zijn Volk, tot op den laatsten dag;

en, is hij andren dood, ons zal hij eeuwig leven,

die bidden, zoo als Hij met ons te bidden plag!

October 1883