Werken. Deel 5

Onuitgegeven en verspreide gedichten; Mijne levenswarande; Bloemen op een graf I

Kunnen⁽¹⁾
Aan Dichter S.-J. du Toit, in Zuid-Afrika.

Ik zend U een ex. van mijn jongste produkt Sambesia of ‘Salomo's goudmijnen bezocht’; mocht het U een paar uurtjes afleiding kunnen verschaffen. Mijn ontwerp voor het pendant daarop - De Koningin van Scheba - ligt gereed.... Maar ach, zal ik ooit den tijd vinden.... enz.
S.-J. du Toit
in een brief uit de Paerl, einde 1895.

Twee vrienden togen door de heide.

‘Waar ligt het dorp?’ wist geen van beide.

Ginds rees een paal; die wees het aan;

En trotsch, dan, op die baan

Zyn zy er heen gegaan.....

Ver van de hoef was een hondje gaan vryen;
't Wilde naar huis weer; maar hoe nu terug?
't Stond vóór een beek; die was niet te vermyen;
't Liep er maar langs, tot het kwam aan een brug....

(1) Gedrukt op een los blaadje.

[p. 100]

 

In de kruin van de boomen

 

Zalen aan de Schelde

 

Musschen, en vertelde

 

Eene al haar droomen.

 

‘Zulke, zulke stroomen

 

Wou ik over komen.

 

- Wy, wy ook.’

 

Klonk het, ‘schouw, al waar 't in rook!’

 

D'overzetter steekt van land.

 

Ziet, hy is maar pas aan 't stoomen,

 

Als de musschen uit de boomen

 

Allen zitten in het want,

 

Zachtjes meegenomen

 

Tot..... den overkant.

 

 

 

Een arend klieft door lucht en wolken,

 

Blikt nauwelyks neer op gansche volken,

 

Maar ziet naar paal, naar beek noch vloed;

 

Hy vliegt, waarheen hy vliegen moet,

 

Waar liefde trekt, waar trekt zyn bloed.

 

Giert hier een storm, rolt ginds de donder,

 

Wat scheelt het hem? Die blyven onder.

 

Wil hem de zon blind stralen met haar licht,

 

Hy staart ze spottend in 't gezicht.

 

Waarheen, waarheen? Geen wet voor lusten!

 

Hoog roeit hi voort, zyn doel bewust,

 

Van berg tot berg, van kust tot kust,

 

En rust - waar zyn gelyken rusten.

 

 

 

Wie wegen volgt op kunstgebied,

 

Een Meester is hy niet.

[p. 101]

 

Wees, Gy, die arend, Vriend,

 

Om Afrika, om oud' Egipte t' overzweven;

 

Om Palestina's pracht en roem ons weer te geven;

 

Laat, ja, op uwe wys, als denker en als kind,

 

Laat Scheba's Koningin by Salomo herleven.

 

Wie weet, ryst eens de ster, die Nederland verwacht,

 

Niet boven Afrika, door duisternis en nacht?

 

Daar woont een heldenvolk: waar weder Grieken wonen,

 

Zal wel natuur opnieuw met een Homerus loonen.

Antwerpen, 7 Februari 1896