Een nieu gheestelijck lietboecxken, twelck noch noyt in druck gheweest en is wt den Ouden ende Nieuwen Testament ghemaeckt
(voor 1592)–Soetken Gerijts–
Auteursrechtvrij
[pagina 232]
| |
Dat 61. Liedeken.C Nae de wijse: waer machse zijn die liefste mijn.HOort Broeders en susters waer dat ghy zijt,
Een slecht vermaen wt liefden ontfanct
Wy mogen wel bidden en waken met vliet
Ga naar margenoot+ Was die wet door dat vleesch ghecranct
Wner wt die natuer haer leuen ontfanct
Och vrienden hoe moeten wy toe sien
Ga naar margenoot+ Den Apostel schrijft dat hem quaet aenhangt,
Nu laet ons bidden en vromelijck strijen
Ga naar margenoot+ 2 Godt schiep den eersten mensch reyn
Heerlijck en niet ghenegen tot quaet,
Eylaes hy bleef so niet certeyn
Ga naar margenoot+ Maer heeft ouergetreden door des duuels raet,
Nu zijnder gheworden door dese daet,
Ga naar margenoot+ Veel ouertreders, int aertsche dal,
Maer godt in zijn selfde sin noch staet
Een oprecht volck wil hy noch al.
3 Den mensch is also seer verdraeyt
Door desen val van Godt verleyt
Dat quaet is in Adams hert ghesaeyt
Ga naar margenoot+ Daer is een blijuende boosheyt
Gheworden also den Enghel seyt
| |
[pagina 233]
| |
Nu is hier een nieuwe herboort wt den geest Ga naar margenoot+
Wie hem daer toe niet en bereyt
Die en sal niet sien des hemels feest.
4 Een yegelijc acht zijn nieuwe herboort
Wy moeten den nieuwen mensch doen aen Ga naar margenoot+
In oprechter gherechticheyt hoort
En in heylicheyt wilt my wel verstaen
Nae zijn beelt, hoort dit vermaen
Des geens die hem geschapen heeft
Te weten Christus voetstappen na gaen Ga naar margenoot+
Hy doolt wie dat hem seluen leeft.
5 So men most opten Sabboth zijn stil Ga naar margenoot+
Van alle wtwendich werck te doen
So moeten wy nu nae onsen wil,
Niet leuen, maer na Christus sermoen, Ga naar margenoot+
Het broot mach ons alleen niet voen
Christus lichaem is die rechte spijs
Sijn bloet die dranck so by beuroen
Dit voet gods kinderen op tot gods prijs Ga naar margenoot+
6 Die spijs en dranck waer van Christus verhaelt
Is gods woort en geeft so ick vermoe,
Dat oprechte broot vanden hemel gedaelt Ga naar margenoot+
Is Christus, verstaet dit doch int goe
Het vleesch is nergens profitelijck toe,
Sijn woorden zijn geest ende leuen seyt hy, Ga naar margenoot+
| |
[pagina 234]
| |
Ga naar margenoot+ Godt is dat woort so ick beuroe
Dit woort is vleesch geworden hoort my.
7 Ghedenct Johannes woorden schoon
Ga naar margenoot+ So lief heeft Godt die werelt gehadt
Dat hy niet en spaerde zijnen eenigen soon
Die bracht ons den costelijcken schadt
Ga naar margenoot+ Die wy hebben in aerden vaten hoort wat
Die wet is bitter ende slaet doot
Ga naar margenoot+ Twelck is een figuere weet dat
Van dese euangelijsche claerheyt groot.
8 Een schaduwe also Paulus spreckt
Ga naar margenoot+ Is die wet, van dat toecomende was
Dat offeren en maeckte niet perfect
Die daer toe ginghen op dat pas
Want anders had op gehouden wel ras
Ga naar margenoot+ maer Christus ons ouerste priester goet
Die dede eens een offerhande die genas,
Dat onmoghelijck was, door Beesten bloet.
9 Nu wy hebben sodanighen Priester hooch
Ga naar margenoot+ Een ouerste ouer dat huys gods net
Laet ons daer toegaen seer vroech
Ga naar margenoot+ Met warachtigher herten ghebruycken zijn wet,
In vollen ghelooue hier wel op let
Want die conscientie in ons herte spreckt
| |
[pagina 235]
| |
Met suyuere water onbesmet
Ons lichaem gewasschen dit wel ouerlegt Ga naar margenoot+
10 En laet ons houden vast aen den hoop
Diet belooft is ghetrouwe dats claer
Laet ons malcanderen elck nae zijn roep
Tot verweckinge der liefden nemen waer Ga naar margenoot+
Want haer ghenaeckt een oordel swaer
Die eens verlicht zijn en sondighen koen Ga naar margenoot+
Verduldicheyt is ons eenpaer
Van noden om Gods wille te doen. Ga naar margenoot+
11 Oorlof mijn lieue vriendekens fijn
Een broot een lijf zijn wy hoort reen Ga naar margenoot+
En Christus ons hooft, wil dat wy een zijn
So hy is met zijn Vader een
Al zijn wy gheneghen tot ouertreen
Godt can ons wel wt die becooringhe ontslaen, Ga naar margenoot+
Maer wy moeten bidden waecken gemeen
En houden stijf met strijden aen.
|
|