Een nieu gheestelijck liedt-boecxken
(1621)–Vrou Gerrits–
AuteursrechtvrijNae de wyse: Een liedt moet ick u senden.
Ga naar margenoot+MYn kornuyts moet ick senden
Een Liedt, als ist wat slecht,
Wilt het ten besten wenden,
'Tgheschiet uyt liefden recht,
En oock door u begheerte siet,
Wilt my weder bedencken
Met een Brief ofte Liedt.
Ga naar margenoot+Aen u Maeghden ghepresen
Moet ick nu schryven wat,
Laet ons doch neerstigh wesen
Om komen in de stadt,
Daer men t'eeuwigen tyden fijn,
| |
[pagina 127]
| |
In groote vreught sal wesen,Ga naar margenoot+
Wilt dit ghedachtich zijn.
Recht laet ons dit deurgronden,Ga naar margenoot+
En soecken met grooter vlijt
't Hemelsche t'allen stonden,
'Tis hier soo kleynen tijt,Ga naar margenoot+
Want 'swerelts vreughde haest vergaet,
Dus laet ons neerstigh pooghen
Nae't gheen dat eeuwigh staet.
'Tgene Godt daer sal schencken
Zijn uytverkoren ghetal,
Gheen hert en kan't bedencken
Wat vreught daer wesen sal,
'Tis niet om uyt te spreken voort
Noch met ooghen bekeken,
Oft met ooren ghehoort.
Iaghen laet ons nae desenGa naar margenoot+
Met vyerigher herten fijn,
Ten baet singhen noch lesen,
Noch gheen uytwendigh schijn,
Want Godt al onse wercken weet,
| |
[pagina 128]
| |
Ga naar margenoot+Hoe datse hier gheschieden,
Openbaer oft secreet.
Niet een ydel ghedachten
Ga naar margenoot+Is voor Gods ooghen bedeckt,
Dus dient men seer te wachten
Ga naar margenoot+Het gheen dat ons bevleckt
Van binnen ende buyten saen,
Ga naar margenoot+O jeughdelijcke bloemen
Laet ons hier acht op slaen.
Ga naar margenoot+Sorgh dient ons te draghen
Waer men gaet oft staet,
Iocken, boerden en quinckslagen,
Oock achterklap seer quaet
Dient men tot allen tyden veer
Ga naar margenoot+Van herten te vermyden,
Want 'tmishaeght Godt de Heer.
Ende men moet oock vlieden
Ga naar margenoot+Hovaerdy als fenijn,
Oock niet om eenighe lieden
Betoomen een heyligh schijn
Door lesen, singe, ofte praten schoon
Oft men krijght met den Satan
| |
[pagina 129]
| |
Hier namaels eenen loon.
Al was hier toe gheneghenGa naar margenoot+
Ons aert ende natuer,
Men moeter stryden teghen
Al valt het ons seer suer,
Op dat wy na dees daghen fel
Niet en moeten beklaghen
In een eeuwigh ghequel.
Noch is den tijdt van gracy,
Na desen vindt men gheen,Ga naar margenoot+
Wie dees versuymt eylacy
Sal in't eeuwigh gheween,
En knerssinghe der tanden saen,Ga naar margenoot+
Met wringinghe der handen
Moeten beklaghen gaen.
In vreught oft in ellendenGa naar margenoot+
Te zijn t'eeuwigher tijdt,
Daer't nimmermeer sal enden,
Het scheel dat is seer wijt,
Dus laet ons doch voorsichtigh zijn
In al ons wandelinghe,Ga naar margenoot+
Om t'ontgaen die helsche pijn.
| |
[pagina 130]
| |
Dochters nu wil ick't enden,
Wilt dit in danck ontfaen,
En my ras weer wat senden,
Waer door ick mocht verstaen,
Ga naar margenoot+Oft ghy mijn simpel schryven yet
In waerden hebt ghenomen,
Dus beydt doch langhe niet.
|
|