Het veerhuis

[p. 57]

Tot den slaap

Zoo kom tot rust. Vertrouw u aan de nacht,
te slapen gaat nu alles op de aarde -
en geef verloren wat uw hart bezwaarde,
langs verre stroomen wordt het thuis gebracht.

Zoo kom tot rust - en hoor naar het gestadig
ruischen des levens. Al wat is geschapen
doorwoont het, aan zijn hartslag moogt gij slapen:
ook in u zelve arbeidt het genadig.

Zoo kom tot rust - en vind de diepe dalen
van slaap. De sterren gaan, de waat'ren stroomen;
zoo word dan op hun maten meegenomen
gerust. - Nòg wacht de nacht: ùw ademhalen.