Dichtwerken

LXXX. Een aristocratisch tegenstander.

(Gefluisterd, doch afgeluisterd.)

‘Al die vrijzinnigheid! ik had er immer tegen!...
't Is zoo bourgeois; ook mag ik zeggen, door Gods zegen,

Vóór 'k op mijn ijdlen weg genadig werd gestuit,

Was toch reeds heel mijn hart de Richting toegenegen -

Die zag er zoo fatsoenlijk uit!’