Het triumph-hofjen Iesu Christi ende Marie
(1633)–Pieter van Gelre– Auteursrechtvrij
[pagina 28]
| |
Op de wijse: O heyligh eeuwigh Godt, &c.
IN wat een droef geklach
Eertijdts het herte lach,
Van d'Heyl'ghe Moeder Christe,
Doen sy na tweemael dach
| |
[pagina 29]
| |
Haer Soon noch niet en sach,
Noch nieuwers niet en wiste.
2.
Sy liep ghelijck een Kindt
Dat voor de Iagers, in't
Geberchte soeckt te vluchten,
Om 't leven dat sy mindt,
Te houden, dus haer kindt
Socht sy oock met veel suchten.
3.
Ach mijn beminden Soon!
Ach mijn beminden schoon!
Ach riep sy mijnen Heere!
Waer zijt ghy mijn ontvloo'n?
Waer sal ick tot u troon
Mijn loop-wegh henen keere?
4.
Ioseph, socht oock met haer,
Sy vraechden allegaer,
Als sy maer kennis vonden,
Of yemandt wiste waer
Dat Iesus doolden, maer
Van niemandt sy't verstonden.
5.
Een bitter droeve snee'
Gaf doen het swaert van wee
Met pijn weer door haer herte:
Haer oogh en hield' geen stee',
De tranen tuyghden mee'
De oorsaeck van haer smerte.
6.
Door heel Ierusalem
| |
[pagina 30]
| |
Soo sochten sy na hem,
Den Tempel quam haer vooren,
Daer hoorden sy sijn stem,
Sijn woorden hadden klem,
In't midden der Doctooren.
7.
Doen was haer herte bly,
Sprack noch uyt medely:
Sit ghy hier dus mijn kinde,
V Vader heeft met my,
Drie daghen socht na dy,
En konden u niet vinden.
8.
O Moeder Gods en Maecht,
Bidt dat ons herte graecht
Om uwen Soon te soecken,
Dat onse ziel behaecht,
De liefde die hy draecht,
Die hem, ons bracht in doecken.
|
|