Het probleem bij het bestempelen van een reeks uitspraken tot verbaal geweld, ligt in het gegeven dat wat de een als zodanig ondergaat, voor de ander een volstrekt normale en legitieme uiting is.
Zelfs degene die verbaal geweld pleegt, doordat hij een ander geen kans geeft op zijn woordenstroom te antwoorden, is zich soms helemaal niet bewust van het feit dat zijn uitingen een frustrerend effect hebben. Iemand kan verbaal geweld plegen zonder dat hij zich dat realiseert!
Laten we heel duidelijk zijn: veel sprekers en schrijvers proberen wel degelijk met opzet een ander te overstemmen of te kleineren. Maar het is geen wet van Meden en Perzen dat zij zich altijd van de effecten van hun taaluitingen bewust zijn of die met opzet hebben nagestreefd.
Wanneer iemand mij een schop tegen mijn scheen geeft, kunnen anderen zo om en nabij uit eigen ervaring navoelen van welke aard de pijn is die de schop oplevert. Maar hoe gaat het bij geestelijke kwetsuren, bij verdriet en beledigingen?
Kunnen wij het verdriet van een ander om een gestorven dierbare navoelen? Een beetje wel, als wij hetzelfde hebben meegemaakt.
Maar geestelijke pijn concentreert zich niet op een bepaalde plaats. Die is in ieder geval anders en waarschijnlijk veelvormiger van aard dan lichamelijke.
Omdat het niet ondenkbaar is dat iemand een ander schade aandoet via bij voorbeeld een geschrift, zouden wij ons kunnen voorstellen dat er stringente regels worden ontworpen waardoor verbaal geweld op dezelfde genuanceerde wijze strafbaar wordt gesteld als lichamelijk geweld. Maar gezien het vaak nogal persoonlijke karakter van wat als verbaal geweld ondergaan wordt, zal het opstellen van dergelijke regels heel wat moeilijkheden met zich meebrengen. Het is zelfs zeer de vraag of verbaal geweld in regels valt te vangen.
Het karakteriseren van een uiting of reeks uitingen tot verbaal geweld heeft daarbij één heel gevaarlijke kant. Hoewel allerlei situaties denkbaar zijn waarin mensen elkaar op een onaangename wijze aftroeven door middel van wat zij tegen elkaar zeggen of aan elkaar schrijven, is het een normale zaak dat zij elkaar op harde, soms dodelijk geestige manier, de waarheid zeggen. Degene die het slachtoffer is van zo'n aanval zal dat volgens zichzelf en zijn medestanders niet verdiend hebben.