Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij
[pagina 196]
| |
(Op de wijse) Van Balet du Roy.1.
Ghelijck den Phenix Voghel,
Vlieght op eenen hooghen bergh,
En neemt sy ooghe merck,
Op het straelen van de Son,
Daer hy vergadert met der haesten,
Alder-hande cruyden ende hout daer by bout,
Eenen tas daer hy sterven wilt,
Dan slaet hy met sijn vleughelen,
Tot dat hy recht de stralen,
Die door het neder dalen,
| |
[pagina 197]
| |
Desen Voghel heel verslint,
En daer komt dan eenen anderen,
Voghel die dan in ste,
Komt vlighen door de wolcken,
Soo den anderen Voghel de.
2.
Een Ziel die Godt bemindt,
Die gaet haer selven verheffen,
Om dat sy soude treffen,
Beter in dat eenigh een,
Waerom sy eerstmael gaet verlaeten,
Al de creaturen,
Swereldts pracht sy niet en acht,
Want sy naer dat eenigh tracht,
Soo vlieght sy als den Phenicx,
| |
[pagina 198]
| |
Seer snel boven haer selven,
Daer sy vailliant,
De wereldt heel gaet delven,
En behout de over handt,
En tot Godts min,
Treckt sy haer hert en sin,
Och och och och,
T’is wonder dat sy kan,
Behouden haer Ionck leven noch,
3.
Daer die Godt Minnende Ziel,
In Godt dan wordt gheheel beschoncken,
Dat sy by naer wordt droncken,
Van den lievelijcken Wijn,
Dan thoont sy aen Godt haer liefde,
| |
[pagina 199]
| |
Die sy tot hem is draghen,
Sy verjaeght ende daeght,
Al het gheen dat Godt behaeght,
Sy en soeckt gheen creaturen,
Noch oock gheen eyghen deughden,
Maer wilt gheheel,
Den wil van Godt uyt vueren,
Die sy houdt voor het beste deel,
Hoe dat het waeyt,
Hoe Godt de winden draeyt,
T’is haer al een,
Gheen deinck kan haer ontstellen,
Want sy rust in Godt alleen.
|
|